Ken Bruen werd in 1951 in Galway – Ierland geboren. Hij heeft 15 titels op zijn naam staan. Thuis waren er geen boeken. Als kind sprak hij weinig. Zijn moeder dacht dat er iets ernstigs aan de hand was. ‘In Ierland is een stil kind een probleem, maar ik las gewoon de hele tijd’, aldus Bruen.
Hij ging naar school bij de paters Franciscanen die ooit een brief naar zijn ouders stuurden met de mededeling: ‘Sorry, meneer en mevrouw Bruen, uw zoon heeft een ernstige achterstand, laten we hopen dat hij later bordenwasser wordt.’ Bruen’s zelfvertrouwen is in deze tijd ernstig geschaad, een gevoel van nutteloosheid en zelfhaat werd gestimuleerd.
Ken Bruen had een moeizame relatie met zijn vader die leren en boeken als ‘tijd verdoen’ beschouwde. Toch denkt hij achteraf met liefde terug aan deze dominante en kritische man. Nadat hij gestorven was moest hij diens bezittingen opruimen. ‘De Bijbel was wel het laatste dat ik wilde aanraken, maar toen ik hem oppakte vielen er allerlei knipsels en artikelen uit. Alles wat over mij geschreven was, had hij verzameld. Het was zijn manier om te zeggen: ‘Goed zo jongen, ik ben trots op je.’ ’Terreur in Galway’, de eerste misdaadroman met Jack Taylor in de hoofdrol is inmiddels in Nederland verschenen en werd ook wereldwijd een succes.