naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z
Wat de zomer niet overleeft - Tom Wright (2012) *****
verlies van onschuld

Jim – voor vrienden Biscuit - is de hoofdpersoon in Wat de zomer niet overleeft.
Hij woont bij zijn grootmoeder omdat zijn stiefvader hem met regelmaat in elkaar heeft geslagen. Zijn nichtje – L.A (Lee Ann) komt ook bij hen wonen nadat ze getraumatiseerd bij oma aanklopte.
In de woonplaats van Biscuit en L.A. - in het zuiden van de Verenigde Staten- verdwijnen meisjes die later vermoord worden aangetroffen. Door toeval vinden  Biscuit en L.A. een overleden meisje en dit laat grote indruk achter bij Biscuit die hierna door angstige dromen wordt geplaagd.

Het verhaal speelt in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Dit is merkbaar aan muziek die langskomt, aan zeden, gewoonten en sfeer. Schrijver Tom Wright schetst deze couleur locale vol overtuiging.

Wat de zomer niet overleeft is enerzijds een psychologische misdaadroman en anderzijds een ontwikkelingsroman over jonge mensen die toegroeien naar volwassenheid.
Zowel Biscuit als Lee Ann zijn getraumatiseerde jongeren die liefdevol zijn opgevangen door hun grootmoeder. Oma worstelt met schuldgevoelens omdat de beide tieners niet langer in hun oorspronkelijke gezin konden blijven. Waarom waren hun moeders niet in staat goed voor hen te zorgen?
Tom Wright - de auteur – schetst een netwerk van familiegeheimen en familieleed.

Biscuit is een zachtaardige jongeman die bijzonder loyaal is aan zijn nichtje Lee Ann. Hij probeert haar zo goed mogelijk te beschermen. Ondertussen wordt hij geplaagd door dromen en fantasieën over vermoorde meisjes en dreigend onheil.
Biscuit worstelt zichzelf richting volwassenheid, hij drinkt zijn eerste alcohol, wordt verliefd en rookt zijn eerste sigaret. Achter de breekbare façade van volwassenheid schuilt gekwetstheid en gevoeligheid.
De schrijver portretteert Biscuit overtuigend met zijn zachte kanten. Harde kanten komen voorbij in de vorm van volwassenen die kampen met alcoholisme, armoede en onbeheersbare seksuele driften. De schrijver levert deze personages in meerdere soorten en maten.

Tom Wright is van huis uit forensisch psychotherapeut. Zijn eigen ervaringen met getraumatiseerde mensen hebben wellicht veel bijgedragen aan dit ontroerende en schokkende verhaal.

En hoe zit het met het misdaadgehalte van het boek? Tegen het eind komt het uitdrukkelijk langs in de vorm van een klopjacht op een moordenaar. Tussendoor wordt spanning subtiel verpakt in de vorm van dreiging en angst van de omgeving. Liefhebbers van veel bloed, moorden, hectische klopjachten en een jakkerende verteltrant zullen dit boek waarschijnlijk lager waarderen.

Wat de zomer niet overleeft is geen thriller pur sang. Het is een stijlvol, mooi verteld verhaal dat tot nadenken stemt. Een ontwikkelingsroman én een psychologische misdaadroman. Goed voor de hoogste waardering: 5 sterren.