naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z | Meer over Jonathan Kellerman
Moordboek (2003) Jonathan Kellerman ***
Zelfs een minder goed boek is de moeite waard


Volgens de achterflap van 'Moordboek' heeft Kellerman 17 bestsellers geschreven. Ik heb ze allemaal in mijn boekenkast staan omdat ik vanaf het begin geboeid was door Alex Delaware en Milo. Het grote oeuvre van Kellerman kent hoogtepunten en dieptepunten. Ik vind 'Moordboek' een mindere Kellerman. Waarom? Het verhaal is vrij ingewikkeld. Het lijkt er soms op dat Kellerman de regie niet helemaal in handen heeft. Dit gaat ook ten koste van de geloofwaardigheid. Toch komen de lijntjes aan het einde wel bij elkaar, dat moet ik Kellerman nageven.

In ´Moordboek´ is er zelfs sprake van een heuse relatiecrisis tussen Alex en Robin. Ik ben benieuwd hoe dit verder gaat. In de vorige Kellermans heb ik me soms geirriteerd aan het ´Hollywood-gehalte' van hun relatie. Deze werd soms zo ideaal beschreven dat het mij begon te irriteren. Alles aan Robin leek altijd te deugen, dat gaat op den duur erg vervelen.

Hoewel ik dit een 'mindere' Kellerman vind, blijft hij zeker de moeite waard. De beschrijving van de 'couleur locale' is zijn handelsmerk en altijd boeiend. Kellerman schrijft toegankelijk, kan prima vertellen en de hand van de psycholoog is duidelijk zichtbaar. Jonathan Kellerman is en blijft een vakman en zelfs een minder goed boek uit de serie is zeker de moeite waard.

Moordboek

Doorbraak (2004) Jonathan Kellerman ***

Een nieuwe, frisse wind


‘Doorbraak’, zo heet het nieuwste boek van Jonathan Kellerman in Nederlandse vertaling. Het is wederom een boek met Alex Delaware in de hoofdrol. Eigenlijk schrijft Kellerman slechts bij uitzondering een ‘stand-alone’ boek. Er wordt een bluesgitarist vermoord. Later blijkt dat meerdere creatieve geesten slachtoffer zijn geworden van een seriemoordenaar. Grote overeenkomst tussen de overledenen is, dat al deze mensen veelbelovend waren en binnen hun beroep ‘in de lift’ zaten. Delaware, psycholoog, wordt door Milo, vriend en politieman, wederom benaderd om zijn licht te laten schijnen over dit raadsel. We komen de bekende hoofdpersonen weer tegen: Alex, Milo en Robin. Het privé-leven van Delaware wankelde in ‘Moordboek’, het vorige boek uit de Delaware-reeks. In ‘Doorbraak’ is de relatie tussen Alex en Robin beëindigd. Wat mij betreft werd dat tijd. Robin begon mij te irriteren; zo perfect kan een mens niet zijn.

‘Doorbaak’ is weer een typische Kellerman. Veel snufjes tijdsgeest en veel impressies van allerlei plekken, situaties en hedendaagse Amerikaanse gewoontes. Ik heb dit altijd een kracht gevonden van Kellerman. Hij neemt je aan de hand mee door een klein stukje Amerika, dit alles verpakt in een spannend verhaal. Ook in dit boek wordt er veel gespeurd en gezocht en er worden weer talrijke kilometers afgelegd. Door aanwijzingen te onderzoeken wordt de puzzel stukje bij beetje compleet.

Opmerkelijk in ‘Doorbraak’ is, dat Kellerman enkele belangrijke nieuwe hoofdpersonen introduceert. Allereerst is daar Petra. Zij speelde een prominente rol in een vorig boek van Kellerman getiteld ‘Billy Straight’ (geen Delaware). Nu introduceert hij haar in de ‘ Delaware-serie’ . En dan is er Stahl, een nieuwe rechercheur. Hij is een teruggetrokken, stille man, niemand krijgt echt hoogte van hem. Zo tegen het eind wordt de achtergrond van zijn gedrag verklaard. Deze nieuwe figuren, in combinatie met het meer op de achtergrond plaatsen van Robin maakt dat Kellerman de 'Delaware- serie’ een nieuwe injectie heeft gegeven. Er waait een frisse wind in ‘Doorbraak’ en deze wind is mij goed bevallen. De plot zat goed in elkaar, alleen op het eind vond ik iets teveel sprake van toeval.

Zoals gewoonlijk geeft Kellerman mij waar voor mijn geld. Een prettig leesbaar boek, een misdaadverhaal met veel indrukken van het gewone Amerikaanse leven. En de hand van psycholoog Kellerman is telkens aanwezig, zonder twijfel is hij deskundig op zijn oorspronkelijke vakgebied. Wat mij betreft 3½ ster.

Doorbraak
Lege plek (2004) Jonathan Kellerman **
Niet de beste Kellerman


Lege plek van Jonathan Kellerman is geen boek uit de serie met Alex Delaware in de hoofdrol. In dit boek heet de hoofdpersoon Jeremy Carrier. Hij is psycholoog in een groot ziekenhuis en houdt zich - in tegenstelling tot de meeste van zijn collega’s – bezig met de mens achter de patiënt. Zijn vriendin wordt vermoord. Nadien sterven nog enkele vrouwen. Is hier een seriemoordenaar actief? En waarom verdenkt men hem?

De hoofdpersoon Jeremy Carrier heeft het niet gemakkelijk na de dood van zijn vriendin. Hij is gedreven om uit te zoeken wie de dader was van de brute moord. Ongeveer tegelijkertijd wordt hij door enkele hoogstaande oudere heren en een dame uitgenodigd een bijkomst bij te wonen van een soort genootschap dat op de een of andere manier begaan lijkt te zijn met het lot van de vermoorde vrouwen. Maar wat is de relatie? En waar komt die belangstelling vandaan?

Lege plek is niet de beste Kellerman die ik gelezen heb. Voor mij heeft dit te maken met het gebrek aan spanning in het eerste deel. Pas over de helft begint de tempoverhoging en dan is het qua vaart weer een ouderwetse Kellerman. De plot biedt een aardige verrassing, de ontknoping heeft iets routineus.

Is het dan een slecht boek? Nee, dat ook weer niet. Kellerman is een bekwaam en ervaren schrijver die de inhoud nooit veronachtzaamt. Daarnaast schrijft hij toegankelijk en met veel gemak. De kennis die hij heeft op medisch en psychologisch terrein komt in Lege plek volop aan bod en is boeiend. Hierdoor stelt hij mij als lezer niet echt teleur. Het is een aardig boek, maar niet meer dan dat. Achteraf gezien vond ik de rol van het genootschap en de briefwisselingen te geconstrueerd. Ook is Jeremy Carrier een iets te positief uitgewerkte hoofdpersoon. Hij deugt wel heel erg! Een redelijk boek. Kellerman kan beter! Ik blijf hem volgen.

Therapie (2005) Jonathan Kellerman **
Redelijk


In Therapie ontmoeten we wederom Alex Delaware en Milo Sturgis. Twee vrienden die in hun werkzame leven veel samen optrekken en die de sleutelfiguren zijn in een groot aantal boeken van Jonathan Kellerman.

Een auto wordt gevonden met twee jonge mensen die allebei zijn vermoord. De identiteit van de jongeman is vrij snel bekend, die van het meisje niet. Grondige naspeuringen leiden naar een groepspraktijk van psychiaters.

Jonathan Kellerman is van huis uit psycholoog en dat is ook in dit verhaal merkbaar. Zijn kennis van menselijk gedrag en psychopathologie komt uitvoerig aan bod en dit levert interessante passages op. Hetzelfde geldt voor zijn know-how wat betreft therapie en therapeutische stromingen. Wie houdt van de wereld van de psychologie en de psychopathologie komt bij Kellerman altijd wel aan zijn trekken. Maar dit alles is toch niet voldoende om een spannend verhaal te schrijven dat blijft boeien.

In het begin loopt het verhaal soepel, is veelbelovend en heeft het een lekker tempo. Maar gaandeweg verdwijnt de vaart en verzandt de auteur te vaak in gedetailleerde beschrijvingen. Het lijkt alsof Kellerman te veel wil documenteren. Zo wordt elk personage voorzien van een uitvoerige beschrijving van zijn of haar uiterlijk. Naarmate het boek vordert, glijdt het boek hierdoor steeds meer langs je heen. Het wordt een beetje teveel. Daarnaast introduceert Kellerman veel personages die elkaar soms in de weg lopen. Jammer. Hij kan beter.

In de geschiedenis van de reeks is Therapie een boek dat een extra licht werpt op de vriendschap tussen Delaware en Sturgis. De lezer krijgt meer zicht op Sturgis, de eigenzinnige inspecteur die het niet altijd gemakkelijk heeft als homseksueel in een politiecorps. De nieuwe vriendin van Delaware komt nauwelijks naar voren. Zijn oude maat daarentegen wel. Misschien is dit bedoeld als eerbetoon aan een vriend van Kellerman, muzikant Warren Zevon, overleden in 2003. Aan hem is dit boek opgedragen. Maar dit alles levert nog geen spannend verhaal op. Jammer maar helaas.

Toch blijft Kellerman mij interesseren. Ik ken geen enkele auteur die zo consequent en al zovele jaren de psychologie toegankelijk wil te maken voor een breed publiek. Dat is zijn verdienste en levert altijd weer interessante feiten op. Maar helaas niet voldoende voor de beoordeling 'goed'.
Razernij - 2007 Jonathan Kellerman ****
Beerput

‘Razernij’ is de negentiende titel in de serie van Jonathan Kellerman met Alex Delaware en Milo Sturgis in de hoofdrol.
Twee pubers vermoorden een peuter. De wereld is diep geschokt. De jongens worden dankzij camerabeelden al snel gevonden en bestraft. Alex Delaware, de psycholoog wordt jaren later gebeld door Rand, een van de twee daders. Hij wil graag een gesprek. Dat zal nooit plaatsvinden. Rand wordt vermoord en gevonden langs een snelweg.

Alex Delaware en Milo Sturgis zijn inmiddels oude bekenden. In 19 boeken kwamen ze voorbij.
Milo is de homoseksuele inspecteur en Alex is de psycholoog en adviseur van de politie.
De schrijver Jonathan Kellerman, van oorsprong psycholoog, is zijn vak – waar hij goed in is - trouw gebleven. Dat is altijd weer merkbaar in de verhalen. Hij schetst portretten en achtergronden van mensen die een rol spelen in het misdaadverhaal.
Het verhaal start met een blik op het leven van de vermoorde Rand. Een zwakbegaafde, beïnvloedbare jongen met weinig kansen. Kellerman beschrijft een bestaan met een voorspelbaar en tragisch verloop.

Alex en Milo volgen aanwijzingen en maken kleine stapjes. Ze stuiten op enkele dwaalsporen maar dankzij hard werken, initiatief, doordenken en deductie worden langzaam maar zeker lijnen zichtbaar. Dan gaat een beerput open die zijn weerga niet kent.

De auteur toont zich in 'Razernij' de specialist van psychologische portretten van mensen van divers pluimage. Daarnaast zijn er knappe dialogen en intensieve verhoren.
Niet iedereen zal de boeken van Kellerman waarderen. Hij gebruikt veel ‘taal’ om plaatsen, uiterlijkheden en omstandigheden te schetsen. Dit leidt echter wel tot diepgang en interessante wetenswaardigheden.
Deze keer staat een zelfkant van de Amerikaanse samenleving op de voorgrond waar verval, hypocrisie en schone schijn domineren.
Het einde van het verhaal is enigszins open en stemt tot nadenken.

Jonathan Kellerman is een aanrader voor lezers die houden van een misdaadverhaal met een uitgebreide psychologische schets van personages, hun omstandigheden en achtergronden. Met soms prachtige dialogen en beeldende beschrijvingen van de ‘couleur locale’. Eén van de betere Kellermans.
Ontknoping (2007) Jonathan Kellerman ***
Spannende ontknoping

Met een consequente regelmaat publiceert Jonathan Kellerman verhalen over psycholoog Alex Delaware en de homoseksuele inspecteur Milo Sturgis gesitueerd in het Amerikaanse Los Angeles. Dit geeft de lezer de mogelijkheid hun privé en professionele leven te volgen. Personages volgen heeft zo zijn charme.
In dit verhaal wordt psycholoog Alex Delaware gevraagd om een jonge actrice te ondervragen. Ze heeft samen met een vriend  haar eigen ontvoering in scène gezet. Waarom heeft ze dit gedaan? Was het sensatiezucht? Een stunt waardoor je opgemerkt wordt door de media? Een hysterische daad om in de schijnwerpers te belanden? Een vraag die past in de huidige tijd. Hoe gek moet je doen om opgemerkt te worden?    
Korte tijd later wordt deze vrouw gevonden. Ze is vermoord en haar vriend is verdwenen.
Milo en Alex duiken in de wereld van mensen die van acteren en theater houden en graag voor het voetlicht verschijnen.

Jonathan Kellerman levert al decennia lang boeken af die plezierig leesbaar zijn en een beschrijving geven van het gewone, dagelijkse Amerikaanse leven. Dat heeft zijn voordelen en zijn nadelen. Soms is het verhaal wat traag door de uitgebreide beschrijvingen. Maar wie houdt van een uitgebreide weergave van het Amerikaanse leven in een grote stad komt aan zijn trekken. De auteur besteedt in Ontknoping hieraan weer veel aandacht. Deze keer in combinatie met een bijzondere ontknoping.  

Milo en Alex begeven zich in een milieu van het theater. Zij komen mensen tegen die op zoek zijn naar erkenning of hopen op ontdekking. Ze willen het liefst een grote ster worden.
De moord op de jonge vrouw lijkt bij nadere beschouwing niet op zichzelf te staan maar vertoont verwantschap met andere gevallen.
Jonathan Kellerman leidt de lezer met vaste hand door Ontknoping.  De titel is goed gekozen omdat de ontknoping van het verhaal een hoogtepunt vormt.
Wederom duidelijk een 'Kellerman' Het privéleven van Alex wordt belicht en er komt een belangrijke oude bekende terug in een prominente rol.  
Het blijft de moeite waard om de perikelen van Alex en Milo te volgen. Ze zijn en blijven plezierig gezelschap. Op naar het volgende boek in de serie. In Amerika is het reeds verschenen.  

Razernij
Therapie
Ontknoping