De Duistering (2004) Gerhard Hormann***

De Duistering van Gerhard Hormann dateert uit 2004.
Het verhaal opent met de introductie van de verschillende personages. Een zwerver, een priester, een wetenschapper en een jonge weduwnaar. Ze hebben gemeenschappelijk, hoewel ze elkaar niet kennen, dat ze gekweld worden door angstaanjagende visioenen of dat ze vrezen voor het lot van de wereld. Wereldwijd vinden catastrofes plaats : vulkaanuitbarstingen en aardbevingen. En dan is er ook nog een vlucht in een Airbus die achteraf betekenis krijgt.

‘De Duistering’ is geen doorsnee misdaadroman. In het boek worden elementen uit de misdaadroman, de Science Fiction en de reli-thriller door elkaar gesmeed.
Ik ben niet gelovig en zodra gepretendeerd wordt dat een geloof de enige juiste waarheid is, haak ik af. Daarnaast kan Science Fiction mij niet echt bekoren. Redenen genoeg om met enig voorbehoud te beginnen aan De Duistering.

Na het lezen van dit boek kan ik niet anders concluderen dan dat het verhaal goed in elkaar zit. En Gerhard Hormann is nergens belerend over ‘de waarheid’ of het geloof. Het boek bevat weliswaar een duidelijk boodschap over moraal, maar de schrijver dringt zijn verhaal niet op. Wel biedt hij een kader en neemt stelling.
Het boek is een symbolische vertelling over moraal, goed en kwaad, schuld, boete, geweten en verdriet. Deze thema’s worden zowel op algemeen maatschappelijk als op het persoonlijke vlak uitgewerkt.
Al met al een vlot geschreven, fantasievol en vaak spannend boek met veel symboliek en een verrassend, apocalyptisch einde. De uitgezette lijnen vallen mooi samen.

De schrijver heeft een persoonlijk voorwoord en een nawoord opgenomen en legt uit waarom dit boek en het thema voor hem extra betekenis hebben.
Deze toelichting geeft iets extra’s aan ‘De Duistering’.
Een goed gecomponeerd boek met een verrassend einde.

Gerhard Hormann, Nederlands auteur, schrijft o.a. relithrillers. De schrijver meldt op zijn website: ‘Misdaadromans gaan in essentie altijd over goed en kwaad, dus dat biedt tal van aanknopingspunten voor verwijzingen naar de bijbel en de oudste strijd tussen Goed en Kwaad.’ Misschien is dit wel een mooie omschrijving voor het begrip relithriller.

Christo Ruijs is journalist en Sylvie Duval is zijn partner. Ze is therapeut en laat hem een bandopname horen van een patiënte die meerdere persoonlijkheden bezit. Vroeger werd de term ‘MPS’ gebruikt voor deze stoornis en tegenwoordig heet het ‘Dissociatieve Identiteitsstoornis’. Kort hierna verdwijnt Sylvie spoorloos. Een hoofdagent stuit op gruwelijk verminkte dieren en een jong meisje heeft heftige nachtmerries. Het is zes jaar, zes maanden en zes dagen na de vorige maansverduistering. Wat is er allemaal gaande op het rustige platteland van Nederland?

Het verhaal speelt zich voor een deel af in de kerk van IJhorst. Een bestaande locatie die de schrijver kent. Gelegen op de grens tussen Drenthe en Overijssel. Het politiekorps IJsselland speelt een rol tegen de achtergrond van een verlaten landschap met landweggetjes die in dit deel van Noordwest-Overijssel volop te vinden zijn. Naast een relithriller zou je het een regiothriller kunnen noemen.
Gerhard Hormann kan goed een spannend verhaal schrijven. Hij gebruikt cliffhangers en laat de lezer regelmatig in het ongewisse waardoor je benieuwd raakt naar de impact van die ene laatste zin van een hoofdstuk. De auteur benut ervaringen vanuit zijn werkzaamheden als journalist om actualiteit in Gramschap te brengen. Ook voert hij enkele onopgeloste Nederlandse misdaden op die dienen als onderbouwing voor een complottheorie. In de namen van de hoofdpersonen schuilt veel religieuze symboliek. Ook wordt verwezen naar: crucifixen, zwarte vogels, slangen en andere, soms bijbelse, begrippen. Leidend thema is: het Goede versus het kwade, de duivel versus God.

Gerhard Hormann heeft een spannend verhaal geschreven met horror-elementen. Ik ben geen liefhebber van horror en heb gemerkt dat de relithriller niet mijn favoriete genre zal worden. Mij persoonlijk gaat het bijvoorbeeld te ver dat een kerkelijk huwelijk of naamsverandering verlossing zou kunnen brengen. Mede hierdoor vond ik de ontknoping over de top. Dat neemt niet weg dat het verhaal goed in elkaar zit en de Nederlandse plattelandsfeer is prima getroffen. Liefhebbers van films als ‘The Exorcist’ of ‘The Omen’ zullen zeker genoegen beleven aan ‘Gramschap’. Mooi woord trouwens!