naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z
De Havana Kamer (2004) Colin Harrison**
Soms plat, soms onderhoudend.


‘De Havana kamer’ van Colin Harrison dateert uit 2004 en is blijkbaar meteen in het Nederlands vertaald. De auteur heeft meerdere boeken op zijn naam staan. Ik had nog nooit eerder een misdaadroman van zijn hand gelezen.

Hoofdpersoon Bill Wyeth heeft alles wat zijn hart begeert: een top-salaris, de bijbehorende status, een vrouw met mooie borsten die nog steeds voldoende gewillig is en zijn zoon, die hij adoreert. Op een dag stort zijn wereld in elkaar als een kind - dat te gast is op het verjaardagsfeestje van zijn zoon - overlijdt als gevolg van een allergische reactie. Dit door toedoen van Bill Wyeth. Zijn vrouw en kind verlaten hem en zijn carrière kan hij ook wel schudden. Mensen die meer machtig zijn dan hij beschikken over zijn lot. Hij raakt aan lager wal en loopt op een dag een steakrestaurant binnen. Hier ontmoet hij de mooie Allison Sparks. In dit restaurant bevindt zich ook de Havana-kamer. Wat speelt zich daar af? Slechts een select publiek heeft toegang. Bill Wyeth vestigt zich bijna permanent in dit restaurant, wordt kind aan huis en ontmoet vreemde gasten.

De Havana Kamer is bij tijd en wijle een onderhoudend boek dat bevolkt wordt door allerlei geboefte uit New York. De hoofdpersoon is een man met een zekere tragiek die de grip op zijn leven heeft verloren. Wie geïnteresseerd is in transacties in onroerend goed en de wereld daaromheen komt aan zijn trekken. Wie houdt van beschrijvingen van kleine en grote boeven in een verlopen wereld komt ook aan zijn trekken. Opmerkelijke scènes komen voorbij zoals een chef-kok met zijn raadselachtige vis, Jay, een geheimzinnige zij-figuur en de onthulling van het raadsel van de kamer. Tot zover de positieve punten. Nu de kritische kanttekeningen. De uitspraak: ‘mannen denken maar aan één ding als ze een vrouw zien’, wordt in dit boek onderbouwd. Dat is geen compliment, maar zegt iets over de platheid van sommige karakters. Het verhaal is al met al vrij oppervlakkig en te weinig samenhangend. De spanning is te weinig constant aanwezig. Het happy-end vond ik ronduit teleurstellend en is niet geloofwaardig in het licht van het begin van het verhaal. De balans opmakend: twee sterren, te danken aan het inbrengen van opmerkelijke voorvallen.