start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z | over Arnaldur Indridason
Grafteken - Arnaldur Indriðason (2011) *** (vertaling: Adriaan Faber)
Terug in de tijd

De oorspronkelijke titel Daudarosir verscheen in IJsland in 1998 en het is het tweede boek in de reeks met Erlendur Sveinsson in de hoofdrol. In het boek komt de lezer ook andere bekende personages uit de serie tegen zoals : Sigurður Óli en Elinborg.
Op het met bloemen opgemaakte graf van de bekende IJslandse vrijheidsstrijder Jón Sigurðsson wordt het naakte lichaam van een meisje aangetroffen. Wie is ze en waarom ligt ze juist op deze plek? Als snel blijkt dat het slachtoffer ernstig verslaafd was en dus starten de politiemensen hun onderzoek binnen dit milieu. Aanwijzingen brengen hen ook naar de Westfjorden.  

Dit tweede boek (1998) uit de inmiddels wereldberoemde serie van Indriðason was nog niet in het Nederlands vertaald. Een inhaalslag.  
Wie latere boeken van de hand van de IJslandse schrijver heeft gelezen, merkt op dat het personage Erlendur in dit tweede boek minder ‘body’ heeft dan in de latere boeken waarmee Indriðason wereldwijd doorbrak.
Zijn melancholieke aard, zijn karakter en zijn persoonlijke geschiedenis zijn nog in opbouw. Relaties met anderen - zoals bijvoorbeeld met Óli - blijven nog betrekkelijk aan de oppervlakte.

Grafteken is echter wel het boek waarin Óli een vrouw genaamd Bergpóra ontmoet. Zij wordt later zijn vrouw. Ze is degene die het dode meisje op het kerkhof vindt. Het boek voegt in die zin feiten toe aan het reeds bekende.

Zoals gewoonlijk heeft Indridason een maatschappelijk thema verwerkt in zijn verhaal. Topmensen met economische belangen spelen een rol bij de leegloop van de Westfjorden en de trek van burgers richting Reykjavik. De belofte is dat geluk hen daar opwacht, het tegendeel blijkt waar.

Grafteken is geschreven voor de grote bankcrisis. De zucht naar het grote geld van enkelingen wordt kritisch benaderd. Erlendur hamert op oude IJslandse normen en waarden. Wellicht is hij hierin nogal ouderwets, maar er klinkt ook een waarschuwend woord. Met terugwerkende kracht krijgt de schrijver gelijk.
Arnaldur Indriðason  heeft in dit boek kritisch excessen binnen de IJslandse samenleving belicht. Gezien de loop van de geschiedenis….. terecht. ...