In 1980 verdwijnt een peuter. De ouders zijn uiteraard ten einde raad maar na verloop van tijd neemt iedereen aan dat het meisje is verdronken. In 2006 schiet een jonge vrouw een man neer en vervolgens zichzelf. Ze heet Katie Jones. Haar familie neemt aan – door iets dat ze bij zich draagt – dat zij de peuter is die in 1980 verdween. Dan leeft ze dus toch nog!
John Quigley en Sarah Kenny hebben een bureau - Quick Investigation. Ze worden benaderd voor allerlei detective klussen. De broer van Katie Jones benadert hen om onderzoek te doen naar wie Katie was, waar ze al die tijd is geweest en waarom ze heeft geschoten.

John Quigley en Sarah Kenny vormen samen een fris duo en Vermist is een vlot lezend boek. Soms worden er iets teveel personages geïntroduceerd, maar Arlene Hunt compenseert dit door een prettige schrijfstijl en humor. John en Sarah draaien een beetje om elkaar heen. In het verleden is er iets voorgevallen waardoor hun relatie niet meer ongecompliceerd kan zijn.

Vermist is overigens het derde deel uit een serie met dit duo van de Ierse schrijfster Arlene Hunt. De beide vorige delen zijn (nog) niet in het Nederlands vertaald.
In Vermist wordt gerefereerd aan voorvallen uit vorige delen. Toch is het verhaal goed te volgen.
Vic is een personage, bekend uit een eerder boek, die nog een flinke appel te schillen heeft met Sarah. Op de achtergrond is hij dreigend aanwezig en dit roept spanning op.
Sarah en John werken samen aan de opdracht maar operen los van elkaar omdat ze allebei op een andere plek hun research verrichten.
Een opmerkelijke rol is weggelegd voor hond Sumo. De beide zussen van Sarah en haar dementerende moeder – die zorg behoeft – komen regelmatig voorbij. Hierdoor wordt Sarah voorzien van een ‘gewone’ achtergrond en familiezorgen zoals iedereen ze wel kent.

Al met al een vlotte thriller, soms grappig, regelmatig spannend. Dit mede door toedoen van aansprekende hoofdpersonen. Goed voor drie sterren en nieuwsgierigheid naar Sarah, John en schrijfster Arlene Hunt. Een interview volgt.