naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z
Midwinteroffer (2005) Anna Jansson **
Deze roman kon mij nog niet overtuigen


Anna Jansson heeft Midwinteroffer geschreven, een thriller met Maria Wern in de hoofdrol. Het is een debuut voor Nederland en Jansson is een Zweedse misdaadschrijfster. Midwinteroffer vertelt het verhaal van een lugubere moordzaak waarbij Noorse rituelen zijn betrokken. Maria Wern moet de dader opsporen, samen met haar team, en hierbij komen ze voor verrassingen te staan.

De Zweedse misdaadliteratuur kent vele sterschrijvers en voorlopig hoeft Anna Jansson, wat mij betreft, nog niet toegevoegd te worden aan deze galerie. Ik vind het boek niet overtuigend. Laat ik een aantal argumenten op een rijtje zetten. Allereerst vind ik de karakters niet goed uit de verf komen. De schoonmoeder is een karikatuur (zo erg bestaan ze niet meer) en de echtgenoot verandert binnen het boek van een onbetrouwbare factor naar een ideale man. Dat klopt niet. De rode haren van Arvidsson vallen iets te vaak voor zijn ogen en zijn adoratie van Maria wordt nergens onderbouwd dus is niet geloofwaardig. De speurtocht naar de dader biedt te willekeurige verrassingen. Daarnaast vond ik de verwijzing naar de Noorse mythologie weinig inspirerend. De lezer zou hierdoor geinteresseerd of geboeid kunnen raken, maar dit alles gebeurt bij mij in elk geval niet. Bovendien blijkt de dader te vertoeven binnen een zeer kleine kring van mensen. Zoveel toeval kan bijna niet bestaan.

Ook vond ik het verhaal niet lekker lopen. Het is net alsof het taalgebruik niet vloeiend is of hapert. Of dit door de vertaling komt of door het oorspronkelijke verhaal, dat kan ik helaas niet beoordelen. Als er 1 ½ ster bestond, zou ik hem geven. 'Laat maar zitten' vind ik een iets te hard oordeel voor deze debuutroman. Misschien heeft Anna Jansson in de toekomst nog goede boeken in petto. Wie zal het zeggen. Deze roman kon mij nog niet overtuigen.

De zilveren kroon (2009 - Anna Jansson ***
Gotland leeft

Maria Wern heeft in de zomer een bijbaan – als waarnemer - bij de politie in Gotland. Er mag wel wat bijverdiend worden voor haar gezin. Bovendien is Gotland mooi in de zomer. Maar er is weldra werk aan de winkel wanneer een man als vermist wordt opgegeven. Korte tijd later wordt hij gevonden. Hij is vermoord. Dit betekent dat Maria betrokken raakt bij het onderzoek naar een moordzaak, samen met andere collega’s en de plaatselijke politie.

Schrijfster Anna Jansson woonde lange tijd op het eiland Gotland. Ze heeft inmiddels vijf boeken geschreven met Maria Wern in de hoofdrol. De zilveren kroon is haar vijfde boek.

Maria Wern is getrouwd, heeft kinderen en werkt bij de politie. Ze hoopt dat haar gezin zich bij haar zal voegen op Gotland. Maar er zijn allerlei omstandigheden die maken dat dit niet lukt. Maria Wern is een vrouwelijke speurder die er beslist mag wezen. Ze is krachtig en eigengereid. Anna Jansson geeft haar eigenheid en body.

De zilveren kroon is vanuit meerdere personages geschreven. Allereerst is daar Maria Wern. Daarnaast wordt het verhaal verteld vanuit de echtgenote van de vermoorde man en vanuit een jonge mooie Gotlandse vrouw die twijfels heeft over haar toekomst . De perspectiefwisselingen zijn gemakkelijk te volgen en ze maken het verhaal afwisselend. Bovendien zorgt het voor diepte omdat de schrijfster allerlei informatie over het eiland, het verleden, onderlinge relaties, geheimen, zeden en gewoontes kwijt kan.
De personages zijn gewone mensen, ze dragen vaak ballast uit het familieverleden met zich mee. Bijzonder zijn de beschrijvingen van oude en dementerende mensen. Anna Jansson deinst er niet voor terug de minder mooie kanten van het verzorgingsvak en de ouderdom te benoemen.

De zilveren kroon boeit en leest gemakkelijk. Tot het eind is het voor de lezer een vraag wie de moordenaar is. De uiteindelijke onthulling komt als een verrassing maar is ook wel een tikkeltje gemakkelijk.

Al met al is De zilveren kroon een aanrader voor lezers die meer willen weten over Gotland en Zweden. De beschrijvingen van het eiland zijn vaak mooi en lokale gewoontes worden levendig  geschetst. Daarnaast is de spanning goed opgebouwd en biedt het verhaal meer dan voldoende afwisseling. Anna Jansson heeft in de persoon van Maria Wern een karakteristieke politievrouw gecreëerd. Een goed boek.