naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z | Meer over Ken Bruen
Terreur in Galway (2004) Ken Bruen ****
Ken Bruen is een aanwinst

Jack Taylor is ex-politieman met een alcoholprobleem. Enkele jonge vrouwen hebben zelfmoord gepleegd. Een moeder van een gestorven meisje roept zijn hulp in omdat ze ervan overtuigd is dat het geen zelfmoord was.

Jack Taylor is een bijzonder personage. Een zuipschuit met het hart op de juiste plaats. Regelmatig zit hij in zijn favoriete kroeg in Galway 'Ierland'. Hier ontmoet hij de meest merkwaardige personen. Kroegbazen, kleine criminelen en dronkaards. Bijna allemaal dragen ze een zekere tragiek met zich mee. Een hoofdpersoon om niet gauw te vergeten. Verbeten, melancholiek, hard, direct en niet gediend van hielenlikkers of matennaaiers. Zijn worsteling met de alcohol loopt als een rode draad door het boek.

Terreur in Galway is zeer boeiend geschreven met een kenmerkende eigen stijl. Toegankelijk. Met veel vaart. Eigenzinnig. Zinsneden uit gedichten zijn verweven door het verhaal evenals citaten van schrijvers of liedjes. Dit levert mooie intermezzo’s op, er valt iets te leren of te bezinnen. Het verhaal is rauw, de werkelijkheid hard en leven is afzien. In die zin is het een zwartgallig boek. Maar anderzijds is er weer zoveel humor en sarcasme dat het een luchtige toonzetting krijgt. Rijkgeschakeerd en veelzijdig. Weemoedig en melacholiek. Hard doch rechtvaardig.

En is het dan ook nog spannend? Door de verteltrant is het een pakkend boek. De spanning zit hem meer in de beschrijving van de bizarre wereld van Taylor, zijn lotgevallen en lotgenoten dan in cliff-hangers, achtervolgingen of snel actiewerk. Ken Bruen is wat mij betreft een aanwinst! Eigenzinnig, eigengereid en met een prachtig gevoel voor taal.
Priester (2008) - Ken Bruen *****

Choquerend, schrijnend en humoristisch. *****

In 2004 verscheen in Nederlandse vertaling Terreur in Galway van Ken Bruen. Deze Ierse schrijver heeft een groot oeuvre op zijn naam staan en toch was dit het eerste boek dat werd vertaald. De lezer kon kennismaken met Jack Taylor, een hoofdpersoon van Bruen. Daar bleef het bij. Daarna verscheen geen nieuw werk van zijn hand in Nederlandse vertaling.
Anno 2008 heeft uitgeverij Verbum de draad weer opgepakt en is een nieuwe titel van Bruen in haar fonds verschenen. Goed nieuws! En Priester en is inmiddels genomineerd voor de Amerikaanse Edgar 2008.   

Jack Taylor verblijft in een psychiatrische instelling. Hij heeft de dood van een kind op zijn geweten en kan hier moeilijk mee leven. Langzaamaan krabbelt hij overeind en probeert zijn leven in de gewone maatschappij – het huidige Ierland - weer op te pakken. In Galway wordt een priester onthoofd. Er wordt een beroep op Jack gedaan om de zaak te onderzoeken.  Politieagent is hij allang niet meer, zijn ex-collega’s willen niet dat hij zich ermee bemoeit, dus het zal een illegaal onderzoek worden.  Jack ontmoet een bewonderaar, de jonge Cody, die graag met hem wil samenwerken.  

Jack Taylor is de markante hoofdpersoon uit verhalen van Ken Bruen. Hij is een alcoholist die pogingen doet van de drank af te blijven.  Dat lukt aardig maar toch draait zijn leven om drank. Ken Bruen beschrijft de Ierse kroegen waar Jack verblijft en die hem in de verleiding brengen. Hij draagt het stigma van alcoholist met zich mee en de omgeving bevestigt dit voortdurend.
Jack Taylor is een hoofdpersoon met wie je meeleeft maar ook iemand die choqueert door zijn ingehouden woede die op sommige momenten razend naar boven komt. Schrijnend is het schuldgevoel waarmee hij probeert te leven en zijn naar binnen gekeerde woede. De omgeving houdt zijn zelfhaat in stand door hem voortdurend als ‘loser’ te benaderen en te bestempelen.  Ken Bruen beschrijft een wereld van mensen aan de onderkant van de samenleving. Rauw en ‘noir’.  Dat is de ene kant van de medaille want daarnaast is er gevoeligheid en humor. De personages in Priester zijn bijna zonder uitzondering intrigerend. Daarnaast schetst de auteur het huidige Ierland. Ken Bruen heeft Jack Taylor eigenschappen gegeven van een scherp observator en beschouwer.

Het misdaadverhaal gaat over een priester die onthoofd is gevonden in zijn biechtstoel. Een priester die het kennelijk niet zo nauw nam met de seksuele moraal ten aanzien van misdienaars. De speurtocht naar de dader loopt als een rode draad door het boek, maar vormt niet de hoofdmoot van het verhaal. Een verkenning van de katholieke moraal, zeden en gewoontes is prominent aanwezig evenals een schets van het vroegere en hedendaagse Ierland. Een ouderwetse gemeenschap die in relatief korte tijd - onder invloed van technologische ontwikkelingen- enorm is veranderd. Dat dit fricties geeft, moge duidelijk zijn. Ken Bruen wijdt hieraan humoristische beschouwingen.  Daarnaast spelen alcoholisme en verslaving een prominente rol.
Priester is doorspekt met mooie citaten uit o.a. Gedachten van Blaise Pascal, maar ook met de sfeer van songs van Tom Waits, Warren Zevon en Johnny Cash.
Ken Bruen heeft met Priester een opmerkelijke hard-boiled misdaadroman afgeleverd.  
Priester ontroert, choqueert, heeft humor en is schrijnend. Ken Bruen gaat onder je huid zitten.