Spannend is ‘De Da Vinci Code’ zeker en het is indrukwekkend gedocumenteerd. En of het allemaal waar is, wie zal het zeggen. Hierover worden op internet interessante discussies gevoerd. Het boek is een pageturner, het verhaal is toegankelijk. Dat is een verdienste van Brown als je de hoeveelheid feiten beschouwt. ‘De Da Vinci Code’ is een boek waarvan je iets opsteekt over: Da Vinci, ‘Mona Lisa’, het getal phi, het Louvre, de katholieke kerk, de heilige graal, enz. enz. Dan Brown schrijft erg beeldend, je ziet als het ware een film aan je voorbij trekken. De vele wendingen in het verhaal verhogen het tempo. En er zijn geen losse eindjes. De ontknoping kwam in bepaalde opzichten voor mij niet echt als een verrassing, maar ik vond hem goed gevonden.

Vanaf het begin had ik associaties met de spannende films van Indiana Jones. Dit wordt o.a. veroorzaakt door het avontuurlijke karakter van het boek, het gebruik van symbolen, cryptische omschrijvingen, puzzels, de oudheid, het geloof en de menselijke zoektocht naar waarheid en het ‘Goddelijke’.

Dan nog enkele punten die mij tijdens het lezen opvielen en soms een beetje stoorden. Brown kan heel goed situaties en wendingen beschrijven. Emoties gaan hem minder goed af. Sommige ontsnappingen vond ik een beetje onwaarschijnlijk gezien het tijdsperspectief. Dit geldt ook voor enkele toevalligheden. De schrijver werkt karakters en relaties summier uit. Maar dit alles past ook wel weer bij dit ‘type’ boek en dan worden kleine irritaties relatief als het gaat om de beoordeling van het geheel.

Tot slot. De website van de auteur heeft bij dit boek echt toegevoegde waarde.