Daisy Hubbard is wetenschapper.
Ze doet onderzoek naar een zeldzame genetische afwijking genaamd ‘Stier-Zellar’.
Daarvoor heeft ze een gegronde reden want haar broertje is overleden
als gevolg van deze ziekte. Daisy heeft haar persoonlijke kwetsuur
vertaald in ambitie.
Het heeft de familie Hubbard
in het verleden niet meegezeten. Zus Anna lijdt aan een psychiatrische
stoornis, de vader van het gezin is overleden en de moeder heeft regelmatig
depressies.
Op een dag wordt Daisy tijdens haar werk opgeschrikt door haar verontruste
moeder die meldt dat haar zus Anna al een tijd is verdwenen. Het klinkt
alarmerend, te meer omdat haar zus kwetsbaar is en medicatie nodig
heeft. Daisy voelt zich gedwongen alles opzij te zetten en start een
zoektocht naar Anna. Hierbij vindt ze steun bij Jack Makowski, een
gedreven politieman.
Dan bekent een seriemoordenaar de moord op Anna. Maar Daisy gelooft
hem niet.
Dit is het derde boek van deze
Amerikaanse auteur. Haar eerste boek had eveneens familierelaties
en verborgen gezinsgeheimen als thema. In Levenslang is dit wederom
een prominent onderwerp dat ze heeft uitgediept in de vorm van een
psychologische thriller.
Vanaf het begin zit de vaart
er flink in en dwingt het boek tot verder lezen. Naast nadruk op familieverbanden
belicht de schrijfster aspecten van DNA-onderzoek. Ik ben op zoek
gegaan op internet om de vraag beantwoord te krijgen of de ziekte
van Stier-Zellar werkelijk bestaat, kreeg hierover niet echt uitsluitsel,
maar ik vermoed dat dit niet het geval is. Dat op zoek gaan zegt iets
over het werkelijkheidsgehalte dat afstraalt van de beschrijvingen.
Alice Blanchard verweeft enkele psychiatrische ziektebeelden en ziekmakende
gezinspatronen in haar verhaal. Wie denkt dat dit uitgebreide wetenschappelijke
of saaie passages oplevert, kan ik verzekeren dat dit allesbehalve
het geval is. Feiten worden toegankelijk opgediend en voorop staat
een verhaal met vaart, tempo, verrassende wendingen en spanning. Er
zijn veel twists and turns waardoor Levenslang de aandacht vasthoudt
en benieuwd maakt naar hoe het verder gaat.
Een bijna filmisch boek vanwege krachtige beelden en een fiks tempo.
Blanchard is goed in het beschrijven van details : van mensen, van
situaties en omgeving.
Soms had ik de indruk dat de
vertaling een beetje haperde en vond ik de sfeer wat typisch Amerikaans.
Maar dat mocht de pret niet drukken.
Een boeiend, vlot lezend verhaal met tempo en verrassend door de wendingen.
Een boek om gehaast te willen lezen. Een knap staaltje up-tempo binnen
een psychologische misdaadroman. |