naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z
De lazarusbel - Patrick Dunne **
Lijkvocht.

Illaun Bowe is archeologe. Tijdens een opgraving wordt een prachtige Madonna gevonden op een begraafplaats waar vroeger pestlijders ter aarde werden besteld. Maar tijdens deze werkzaamheden komt er ook een kwalijke  vloeistof vrij uit een lijkkist. Een medewerker komt in aanraking met deze substantie en wordt al snel ziek. Wanneer er nog een slachtoffer dreigt te vallen en een quarantaine wordt ingesteld slaat de hysterie toe bij omwonenden.  Welke smerige substantie maakt mensen dermate ziek? Breekt de pest uit? Of een gevaarlijke onbekende variant?  

Hoofdpersoon is Illaun Bowe. Ze is een eigenzinnige hoofdpersoon met hart voor haar werk en  ze heeft - heel ouderwets - een verloofde die ook ‘druk… druk’ is.  Eigenlijk hebben ze weinig tijd voor elkaar omdat ze voortdurend andere prioriteiten stellen maar ze zijn toch vol goede voornemens om te trouwen en gelukkig te worden. Een merkwaardig  en niet bepaald doornsnee koppel.

Illaun is een markant personage, maar toch doet ze soms rare dingen die voor de lezer niet logisch overkomen. Zo is ze verantwoordelijk is voor ‘het ongeluk’,  je zou daarna kordate en snelle acties verwachten maar sommige acties stelt ze uit of ze maakt ‘omtrekkende’ bewegingen. Dan krijgt haar dagelijkse leven prioriteit en dit klopt niet met waar ze in de rest van het verhaal voor staat.
 
Patrick Dunne heeft met  ‘De Lazarusbel’  een bij tijd en wijle luguber verhaal geschreven over  vreemde  en schokkende gebeurtenissen. Daarnaast schetst hij het dagelijks leven van hoofdpersonen, hun achtergronden, hysterische reacties van de media, angst van bevolking en het mechanisme van het aanwijzen van zondebokken. Tevens wordt de Iers-Keltische geschiedenis belicht en komen eigentijdse thema’s aan bod.
Regelmatig komen gruwelijkheden voorbij in de vorm van ‘lijkvocht’ en gore substanties die een aanslag  kunnen doen op gevoelige magen.
Het begin van het boek is spannend. Maar Patrick Dunne weet deze spanning helaas niet gedurende het gehele boek vast te houden.    
Wellicht toch  ‘goed verteerbare kost’ voor de liefhebbers van de’ acheo-thriller’