Laura woont met haar kinderen Betty en Rees alleen. Haar man David heeft een nieuw gezin gesticht met een andere vrouw. Op een dag komt de politie bij Laura aan de deur. Betty is samen met haar vriendinnetje verongelukt. Laura’s leven is ontwricht. Haar eerste reactie is verdoving en isolatie maar naarmate de tijd vordert raakt ze geobsedeerd door wraakgevoelens voor de man die haar kind heeft overreden. Ondertussen schept het verdriet een nieuwe band met haar ex-man David. De vrouw van David – Chloe – is hiervan niet gecharmeerd. Ver voor de tragische gebeurtenis – het overlijden van Betty – heeft Laura met regelmaat merkwaardige telefoontjes en briefjes ontvangen. Ze had altijd het vermoeden dat Chloe hierachter zat.

Voor altijd verloren is een roman met elementen van een misdaadroman. De gevoelens van een moeder – na het overlijden van een kind – worden ontroerend beschreven. De wanhoop, de leegte, de ontkenning, de schuldgevoelens en het niet kunnen accepteren.
Louise Doughty beschrijft verschillende periodes uit het leven van Laura. Zo krijgt de lezer zicht op het begin van de relatie met David. Het aanvankelijke geluk, de vervlakking, het bedrog en de scheiding. De schrijfster geeft inzicht in dit proces en in de stroom van gevoelens van Laura.
Deze periode wordt in het verhaal afgewisseld met de tijd na het overlijden van Betty. De hoofdstukken hebben telkens als titel ‘ervoor’ en ‘erna’.
Aanvankelijk is Laura lam geslagen en wordt ze verteerd door verdriet. Ze isoleert en verwaarloost zichzelf, sluit zich op met herinneringen aan haar dochter. Maar langzamerhand komen wraakgevoelens op en ontstaat de behoefte om de schuldige te straffen. Hiermee komt ook het misdaadelement in het verhaal.