Op de Crimezonepagina is al veel gezegd over de inhoud van dit boek. Dus houd ik het kort. Over de kracht van het boek het volgende. ‘Gevallen meisjes’ is goed geschreven. Er zijn mooie dialogen met vaart, soms geestig en puntig taalgebruik en een wat sombere, grijzige sfeer.

Black schept ‘eigenzinnige’ personages die je niet snel vergeet. Voor een debuut is dit een mooie prestatie. De plot is goed gevonden. Het laatste deel van het boek vond ik te uitgebreid en dan zakt het boek een beetje in. Bij de finale is er overigens een mooi herstel.

Over seriemoordenaars zijn veel thrillers geschreven. Voegt dit boek iets nieuws toe aan dit genre?

Wat mij betreft niet. Het bekende rijtje komt langs: daderprofilering, moord op prostituees, Bijbelse teksten, journalisten die niet te vertrouwen zijn, een commissaris die zijn tijd uitzit en de ‘wereldvreemde’ patholoog-anatoom. In kleine kring is bijna iedereen wel een keer verdacht. Dat is niet zo waarschijnlijk. De balans opmakend: vier sterren. Voor een debuut is dit een knappe prestatie.