naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z
De mond gesnoerd - Frances Fyfield (2009) ***
Niet alledaags

Frances Fyfield heeft als schrijfster van misdaadromans een mooie staat van dienst . De mond gesnoerd leverde haar in 2008 een Engelse Dagger op en ze viel al vaker in de prijzen.

Marianne Shearer is niet bijzonder geliefd. Ze is een succesvol strafrechtadvocate die niemand ontziet. Ze pleegt zelfmoord door uit het raam van een luxe hotel te springen. Waarom deed ze dat? Ze had succes, nog recent won ze een zaak die opzien baarde en het paste ook helemaal niet bij haar karakter om de hand aan zichzelf te slaan. Maar wie was ze eigenlijk? Kende iemand haar wel echt?

De grote verdienste van Frances Fyfield is dat ze in De mond gesnoerd onalledaagse karakters en situaties neerzet. Marianne Shearer is een regelrechte bitch die zonder scrupules mensen in een verhoor het mes op de keel zet. Ze is hardvochtig, voor niemand bang en lijkt weinig medeleven te kennen. Een ander belangrijk personage is Henrietta (Hen). Zij is kleermaakster en haar grote passie is het reinigen, herstellen en vermaken van oude, haute couture kleding. Ze heeft met Marianne Shearer te maken gekregen doordat haar zus - Angel- tijdens een proces door haar is ondervraagd. Naderhand heeft deze zus – als gevolg van de hele affaire - de hand aan zichzelf geslagen. Een ander opmerkelijk personage is Rick Boyd. Hij is een ijdele man zonder geweten die vrouwen voor zijn karretje weet te spannen. En zo zijn er meer figuren zoals bijvoorbeeld ‘De minaar’ die zodanig zijn beschreven dat ze boeien. Frances Fyfield weet daarnaast een broeierige sfeer op te roepen.

De vertelstijl is eveneens niet alledaags. Vanuit verschillende personages wordt het verhaal verteld en rechtbankverhoren zijn letterlijk weergegeven. Het kost de lezer weinig moeite om de sprongen te volgen. Aan het eind van het boek maakt de schrijfster het verhaal mooi af met aan het eind een verrassing.

Toch klikte het niet volledig met De mond gesnoerd. Het is ongetwijfeld een goed boek dat zijn drie sterren zeker waard is, maar soms meet Fyfield de feiten te breed uit. Ze heeft overduidelijk veel research verricht naar vrouwenkleding uit vervlogen tijden. Via kleermaakster Hen komen er veel weetjes langs. Ze zijn interessant maar soms wel erg gedetailleerd.
Dat Frances Fyfield een vakvrouw is, dat staat buiten kijf. Ze grossiert in markante personages, bijzondere sferen en diept karakters goed uit. Dit maakt haar als schrijfster ‘eigen’ en interessant.