Henry maakt wandelingen. Hij lijkt op een vogelaar maar in werkelijkheid wandelt hij om Regine te kunnen zien. Zij is een jonge vrouw en Henry is geobsedeerd door haar, hij wil in haar nabijheid verkeren en droomt van intimiteit.
Elizabeth is de moeder van Regine. Samen met haar dochter woont ze in een alleenstaand huis. Ze is gescheiden en heeft zo goed en zo kwaad als het kon de scherven bij elkaar geraapt en is een nieuw leven begonnen. Dat is uiteindelijk goed gelukt. Ze heeft nu een vriend, is gelukkig met haar huis en haar dochter. Ze weet niets van Henry en van zijn obsessie voor haar dochter.

Tove Nilsen schrijft de hoofdstukken uit haar boek consequent vanuit Henry of vanuit Elizabeth. Op deze manier krijgt de lezer langzaam maar zeker zicht op hun leven. Op wat hen beroert en op hun drijfveren.
De spanning binnen het verhaal zit vooral in de dreiging die uitgaat van de obsessie die Henry heeft voor de jonge Regine. Hij benadert haar omzichtig en komt steeds dichter in de buurt van de privésfeer van de beide vrouwen. En wat gaat er dan gebeuren?

Tove Nilsen, de Noorse auteur, schrijft vanuit de beide hoofdpersonen, hierdoor krijgen ze gestalte, gaan ze leven en worden achtergronden van gedrag verklaard. De lezer krijgt zicht op het ‘waarom’ van het gedrag van Henry, zijn gebrekkige zelfinzicht en zijn hersenspinsels. Houdt hij zichzelf in de hand?
Ook krijgt Elizabeth steeds meer 'body'. Haar grote en kleine zorgen, haar beschouwingen over het leven, over ouder worden en over de relatie met haar dochter komen voorbij.

Al met al is dit een psychologische misdaadroman waarin enkele mensen met diepgang worden geportretteerd. Bloed en geweld komen er niet aan te pas. Zal Henry zijn  fantasieën over Regine kunnen uitleven?