Less is more
Ine Jacet, 20 juli 2011
Guido Huisintveld schreef onlangs in een recensie: ‘Wat een verademing: een uitermate boeiende thriller zonder de obligate berg lijken, zonder eigenwijze inspecteurs en zonder psychopathische moordenaars. De Franse auteur Pierre Lemaitre heeft met Rollenspel terecht de Prix du Polar Européen (een Europese thrillerprijs) gewonnen.’
Deze zinnen maken nieuwsgierig.
‘Less’ is kennelijk ‘More’ voor Guido.
Ik las onlangs een boek met veel ‘More’ en weinig ‘Less’.
Het boek heet Spaar het meisje van Lisa Gardner. Ik vermoed dat veel lezers plezier zullen beleven aan het verhaal vanwege extreme situaties en buitengewone mensen. Maar voor mij is het allemaal ‘too much’, weinig ‘Less’ en een teveel ‘More’. Laat ik uitleggen waarom.
De hoofdpersoon heet D.D. Ze is ontzettend gek op seks en op enorme porties eten (=More) Ze kan bunkeren wat ze wil maar ze komt niet aan.
-
Een ander personage (Danielle) is de enige overlevende van een heel gezin (=More) dat lang geleden is vermoord.
-
Danielle werkt fanatiek in een huis voor kinderen met zeer ernstige (=More) psychiatrische stoornissen.
-
Ze werkt voortdurend over (=More) als gevolg van haar trauma. .
-
Ze heeft volstrekt geen privé-leven maar legt haar hart en ziel in haar baan (=More)
-
In het verhaal worden in de huidige tijd hele gezinnen (=More) uitgemoord.
-
D.D. maakt kennis met een ontzettend knappe man (Alex) die ook nog een prachtige baan heeft. (= More)
-
Victoria, een ander personage, is moeder van een psychiatrische zoon van 9 jaar oud. De jongen haalt de meest vreselijke dingen uit zoals het bedreigen van zijn moeder met messen (=More) of hij doet andere kleine kinderen vreselijke dingen aan (= More)
-
Het taalgebruik maakt dat situaties zwaar worden aangezet. ‘Nee, nee, nee, Ga weg, Ik maak je af. Ik vreet je ogen op. ' Of : D.D die regelmatig grote ogen opzet. (=More)
Zo zijn er meer voorbeelden.
Ik hou niet van dat ‘grote’, van dat ‘overdrevene’. Het lijkt alsof alles in de overtreffende trap moet, alsof er voortdurend sensatie moet zijn. Nog gekker, nog groter, nog extremer, nog raarder, nog meer…..
Tegelijkertijd weet ik dat sommige lezers juist smullen van dit soort boeken. Juist vanwege het overdrevene, juist vanwege die sensatie.
Geef mij - evenals Guido - maar gewoon minder of ‘Less’. Van goede kwaliteit. Met soms juist de kunst van het weglaten.
|
|
