Katarina Wennstam - Machtsspel (2011) ** (Vertaling Anna Ruighaver)
In het beklaagdenbankje

De gevierde acteur Jack Rappe wordt opengesneden bij zijn sauna gevonden. Een zaak met grote media-aandacht voor officier van justitie Madeleine Edwards en commissaris Mats Hjörne. De jonge actrice Emma Wahl speelde naast Jack, – en met hem – in de geprezen moderne Shakespeare-bewerking ‘De getemde feeks’, haar eerste grote filmrol. Sleutelscène is de levensechte verkrachting door Rappe, maar dat was acteerspel, toch…?

In drie delen vertelt Machtsspel de misdaad, de aanleiding en de rechtszaak. Het woord wordt gegeven aan officier van justitie Madeleine Edwards en commissaris Mats Hjörne die elkaars gezelschap dan weer waarderen en dan weer afstoten – tijdens het werk en ver daarbuiten. Het komt tot een afstandelijke beschouwing door de buitenstaanders van de misdaad.
Emma Wahl neemt de lezer mee een jaar terug in de tijd – vorige winter – naar de draaidagen van de ‘De getemde feeks’. Ze verhaalt over “de oude vos en het jonge vogeltje”, maar de verwondende daad blijft onverklaard. Tot de plotlijnen tenslotte samenkomen in de rechtszaal. De verachtelijke verwonding van publiekslieveling Jack Rappe is voor de pers als stroop voor vliegen. Zeker als het slachtoffer steeds meer in het beklaagdenbankje komt.

Wennstam schreef met Machtsspel niet zozeer een thriller, maar meer een pamflet. Scandinavische boeken worden geroemd om hun maatschappijkritiek. Wennstam tilt deze weer naar een ander vlak en maakt het tot onderwerp van haar boek. Machtsspel doet hierdoor denken aan een krant als de ‘Telegraaf’ – schreeuwen om te schreeuwen. Dat ze Machtsspel niet over de cliché’s heen weet te tillen is dan de genadeklap voor de spanning.