naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z  
Koud spoor (2009) Matthew Hall ***
Angstige pitbull
Een eerder onsympathieke hoofdpersoon: je moet van goeden huize zijn om er mee weg te komen! Gelukkig is Matthew Hall van goeden huize. Hij studeerde rechten in Oxford en werkte een tijd als strafpleiter. Uit ongenoegen met de gang van zaken in het Britse justitiële apparaat hield hij die job snel voor bekeken en legde hij zich toe op scenario’s voor televisieseries. Hij gaf mee vorm aan de ongelooflijke knappe serie Kavanagh QC, met John Thaw (“inspector Morse”) als superadvocaat, en ook de reeks Dalziel & Pascoe passeerde zijn schrijftafel.

In Koud spoor koos hij voor het vrouwelijk hoofdpersonage Jenny Cooper. Deze tweeënveertigjarige dame is pas gescheiden van de dominante hartchirurg David en herstelt van een zware zenuwinzinking. Ze wil de draad van haar leven weer opnemen, zowel op emotioneel als professioneel vlak. De job als rechter van instructie die ze aangeboden krijgt, helpt haar alvast bij het tweede. Het werk van een rechter van instructie houdt in om na te gaan of een overlijden verdacht is of niet. Bij een verdacht overlijden kan een rechter van instructie om een hoorzitting en een sectie vragen, of zelfs zelf de feiten gaan onderzoeken.

Nu is Jenny nog maar een dag op haar nieuwe kantoor, als ze op twee dossiers stuit waarbij ze onheil ruikt. Toevallig wijst een journaliste haar eveneens op deze twee ‘verdachte’ overlijdens. Jenny vermoedt dat haar plots overleden voorganger het niet te nauw nam met zijn job en in een opwelling om haar carrière meteen een flinke boost te geven, heropent ze die intussen halfgesloten dossiers. Het gaat om de dood van twee tieners, om Danny Wils, een veertienjarige boef die in een cel van een jeugdgevangenis zelfmoord pleegde en Katy Taylor, een vijftienjarig drugshoertje dat bezweek aan een overdosis heroïne. Door het heropenen van deze zaken wekt Jenny veel weerstand op: ze schopt de overwerkte patholoog tegen de schenen, ze zet de hoofdinspecteur van politie voor schut, ze maakt de ouders van streek en de hulpverleners die de dood van deze aan hen toevertrouwde kinderen niet konden voorkomen, krijgen er ook flink van langs. Nog een slachtoffer van Jenny’s dadendrang is haar klerk Alison. Alison was erg verknocht aan de vorige rechter van instructie, Harry Marshall, maar ook zijn nagedachtenis wordt door Jenny niet gespaard.

Jenny roept een fantastisch ambigu gevoel op. Enerzijds ga je met haar mee in de denkpiste dat de privé jeugdgevangenis waar zowel Danny als Katy verbleven niet helemaal zuiver op de graat is, anderzijds zie je dat ze nog verre van hersteld is van haar zenuwinzinking en vraag je je af in hoeverre ze ook bij de dood van de twee tieners spoken ziet. Haar labiele toestand maakt het haar overigens erg moeilijk. Vooral als ze in contact komt met heel zelfzekere mensen voelt Jenny zichzelf letterlijk en figuurlijk wankelen. Ook al loop je als lezer niet over van sympathie voor Jenny, toch leef je op die momenten erg mee met de vraag of ze op tijd haar tubetje pillen zal bereiken. Je beseft ook dat Jenny de enige is die recht kan laten geschieden, niet alleen voor Danny en Katy, maar ook voor anderen die intussen hun nek uitstaken in deze zaak en daarvoor zwaar op de korrel genomen worden.

Matthew Hall bewees met Koud spoor dat hij geen televisiescherm en ervaren acteurs nodig heeft om een boeiend verhaal te vertellen. Koud spoor houdt je bij momenten op het puntje van je stoel en is de hele tijd intrigerend genoeg om het slechts met moeite te kunnen wegleggen. De gespannen verwachtingen lost Hall ook mooi in door enkele knappe plottwists. Met Koud spoor plaatst Hall zich meteen in de categorie “te volgen auteur”. Knap boek!