Bitter eind (‘Every bitter thing’) is alweer het vierde vertaalde boek in de Silva-serie van Leighton Gage.

In Nederlandse vertaling zijn inmiddels verschenen: Kwaad bloed (‘Blood of the Wicked’), Zwijgend graf (‘Burried Strangers’) en Stervende adem (‘Dying Gasp’). Cage heeft geen favoriet boek uit zijn eigen reeks. “Het beste boek is het laatst geschreven boek. Ik leer nog steeds, schrijf en herschrijf eindeloos”, zegt hij in een interview.

Mario Silva is hoofdinspecteur bij de Federale Politie in Brazilië. Deze Federale Politie is te vergelijken met de FBI in de VS.

Het verhaal: De zoon van een Venezolaanse politicus wordt dood gevonden in zijn appartement in Brasilia. Vanwege de status van het slachtoffer wordt hoofdinspecteur Silva op de zaak gezet. Al snel blijkt dat er sprake is van een reeks soortgelijke moorden op verschillende locaties in Brazilië. Omdat de werkwijze in al die gevallen hetzelfde is, denkt Silva dat er sprake is van één moordenaar. Probleem is dat de slachtoffers helemaal niets met elkaar te maken lijken te hebben. Silva moet erachter zien te komen wat de moorden met elkaar verbindt, vóór er nog meer slachtoffers vallen.
En dan gaat het onderzoek van start, op verschillend plekken in Brazilië, en in de VS.

In het begin moest ik wennen aan de namen, hoofdpersonen, gezichten, de Braziliaanse ‘couleur locale’. Maar al snel kreeg het verhaal me in de greep.
Gage schrijft snel en meeslepend.
Wat me vooral trof, naast een goed opgebouwde plot, was de humor. Gage laat naast Silva enkele personen opdraven die allemaal wel een apart, soms komisch, karaktertrekje hebben: Haraldo ‘Babyface’ Gonçalves, Arnaldo Nunes, Hector Costa, met elkaar vormen ze een team, waarin ruimte is voor elk eenieder om op eigen wijze bij te dragen aan het onderzoek.
Gage doet hierbij niet aan verdieping van de karakters: daarvoor lijkt hij geen tijd te hebben. Het verhaal gaat voor en moet door.
Al met een spannende en goed geschreven thriller.