naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z |
De schaduw van de wind (2004) Carlos Ruiz Zafón ***** | |||
De titel is een verwijzing naar een boek dat Daniel Sempere
uitkiest in het ‘Kerkhof der Vergeten Boeken. Het is een geheime
en verborgen wereld, een soort doolhof waar talrijke boeken verzameld
zijn. Vanaf het begin raakt Daniel gefascineerd door ‘De schaduw
van de wind’. Hij gaat op zoek naar het verhaal van de auteur en
het boek. Hierbij overkomt hem van alles. Hij wordt volwassen, ervaart
de liefde, verraad, trouw en lafheid. Het verhaal speelt zich af tijdens
het Franco regime in Barcelona. Een prachtig epos over een jongen die
opgroeit en het geheim van een boek en zijn schrijver tracht te doorgronden. Vanaf het begin werd ik gepakt door de schrijfstijl van
deze Spaanse auteur. Dit is literatuur door het rijke taalgebruik. Daarnaast
is het verhaal geestig en vol met spitsvondige uitspraken en prachtige
schilderingen van de mensen en de stad. Een markante en kleurrijke persoonlijkheid
is Fermin, een ex-zwerver die door Daniel en zijn vader van straat wordt
geplukt. Het kwaad wordt belichaamd door Furmero, een politiefunctionaris
die opportunistisch meewaait met elke politieke stroming en telkens weer
zijn macht misbruikt. En zo komen er tal van boeiende karakters voorbij.
Veel symboliek, veel mooie citaten en er zitten meerdere lagen in het
verhaal. Ook is er humor. Vooral de zwerver Fermin heeft wijze en soms
kolderieke uitspraken. |