Schuld (2011) Ferdinand von Schirach *****

15 korte verhalen. Over misdaden, over de achtergronden van misdaden, over wat mensen in extreme omstandigheden beweegt.
De schrijver Ferdinand von Schirach is advocaat en heeft verhalen uit zijn praktijk verwerkt tot korte verhalen.
Pareltjes zijn het. Het eerste verhaal hakt er meteen stevig in. Over een bierfeest met teveel drank, over mannen uit de blaaskapel die geschminkt zijn als clowns en over een jong meisje uit de bediening. Het loopt gigantisch uit de hand. Aan het eind van het verhaal merkt de schrijver annex advocaat op: ‘We wisten dat we onze onschuld waren verloren.’

De schrijfstijl van de verhalen is compact, er staat geen woord teveel in. En toch maken de korte zinnen grote indruk, ze stuwen het verhaal voort en veroorzaken regelmatig ongemak bij de lezer. Taal leidt niet af van gebeurtenissen of personages, integendeel zij komen extra krachtig naar voren.

Von Schirach – zelf advocaat – heeft geen waardeoordelen over gebeurtenissen of mensen. Hij geeft feiten en de consequenties voor betrokkenen. Dit doet hij onomwonden waardoor de verhalen aangrijpend zijn. Zwart versus wit past niet bij Schirach, nuance des te meer.

De verhalen gaan over gewone mensen die ontsporen, De auteur heeft geen psychopaten nodig voor een krachtige vertelling. ‘De werkelijkheid is meestal erger’, een citaat dat van toepassing is.

Von Schirach beheerst de kunst van het schrijven van het korte, ontroerende en ontregelende misdaadverhaal tot in de perfectie.