Shelly is de eerste die ter plekke is na een auto ongeluk waarbij twee studenten zijn betrokken. Dit waren Craig Clements en zijn vriendin Nicole Werner. Nicole komt tijdens dit ongeluk om het leven. Craig overleeft en is ontroostbaar. Later denkt hij aanwijzingen te hebben dat Nicole nog leeft. Is hij in de war? Perry is een vriend van Craig, hij kende Nicole al van af haar prille jeugd en was getuige van de opbloeiende liefde tussen Craig en Nicole. Hij kent Nicole echter heel anders dan ze zich voordoet aan Craig. Speelde ze een spel?

Laura Kasischke heeft een omvangrijk boek geschreven dat meestal boeit. Het leven van een groep adolescenten/ studenten op een campus vormt een belangrijk onderdeel van het verhaal. De vergelijking met ‘De verborgen geschiedenis’ van Donna Tart is snel gemaakt.
De dood van Nicole, het ongeluk en de gebeurtenissen binnen een meisjesdispuut vormen een belangrijke verhaallijn in het boek.
Auteur Laura Kasischke heeft zich ingeleefd in de wereld van universitaire adolescenten die zich bezig houden met vragen over leven en dood.
Het verhaal kent dreiging, een sinistere sfeer en een hang naar het spirituele.
Mira Polson is een professor die aan geïnteresseerde studenten college geeft over verschillende aspecten van de dood. Hiermee wordt de lugubere sfeer van het boek versterkt.

Gaandeweg het verhaal doemen er tal van vragen op. Wie was de echte Nicole? Zou ze nog leven of ziet Craig wat hij wíl zien? Wat is er aan de hand met de meisjes in het studentenhuis op de campus? Wat spookt men uit in het dispuut?
Ruim voldoende vragen om de spanning behoorlijk in het verhaal te houden. Laura Kasischke gebruikt veel (mooie!) taal om haar verhaal te vertellen. Soms gaat dit ten koste van de vaart.
De namen van de personages en de afwisseling van optreden geven in het begin soms verwarring. ‘Wie is wie?’

Al met al een duister boek over jonge mensen met hang naar het spirituele. De spanning zit hem in de vraag naar de afloop en niet zozeer in actie of andere spanningverhogende elementen. Het einde is deels open, hierdoor enigszins onbevredigend hoewel het wel weer past bij de sfeer van het boek.