Een vrachtauto met hulpgoederen vertrekt naar het verre Burkina Faso. Drie mannen beginnen aan deze lange reis door verschillende Afrikaanse landen. Ze komen aan met de goederen, maar op de terugreis lijkt er iets mis te gaan. Ze keren niet terug naar Brabant, hun thuishaven. Zijn ze verongelukt? Overleden in de woestijn? Aangevallen door bendes? Wat er gebeurd is wordt niet duidelijk, veel onderzoek is er ook niet gedaan. Dit tot ontevredenheid van Weber – televisiejournalist. Hij heropent het onderzoek naar de verdwenen mannen.

Het Sahara Raadsel is een gedegen en gedocumenteerde misdaadroman over de lotgevallen van drie Nederlandse mannen in Afrika. Dat is de ene lijn in het verhaal. Daarnaast volgen we Weber – de journalist – die aanvankelijk in Nederland informatie probeert te vergaren over de verdwijning. Hij stuit op een muur van stilzwijgen en er spelen allerlei belangen op verschillende politieke niveaus. Deze Weber komt telkens een klein stapje verder ondanks mensen die de zaak ‘onder de pet’ willen houden. Maar hij is standvastig in zijn besluit de zaak tot op de bodem uit te zoeken.

In het begin had ik moeite om goed in het boek te komen. Dit heeft te maken met de hoeveelheid namen en situaties die geïntroduceerd worden. Dus het was even doorzetten, maar eenmaal in het verhaal nam de bewondering voor de schrijver toe. Aad van den Heuvel heeft een lange carrière als journalist achter de rug en heeft merkbaar veel kennis over Afrika. Er zijn gedetailleerde beschrijvingen van landen, streken en gebieden met interessante details over de levenswijze van gewone mensen, maar ook over achtergronden, corruptie, omkoping en politieke belangen. Het gewone volk is de dupe, dat maakt de schrijver duidelijk. Aad van den Heuvel schrijft in een soort documentaire stijl, beeldend en betrokken. Ik vond overigens het gedeelte dat in Afrika speelt sterker dan het Nederlandse deel.

Dit boek bevat verontrustende scènes over de barre tocht van de drie mannen. Datzelfde geldt voor de zoektocht van journalist Weber in de Westelijke Sahara, een corrupte wereld met geweld, willekeur en misdaad. De politieke component is voortdurend aanwezig. De journalist in de schrijver heeft er een ‘documentaire’ misdaadroman van gemaakt die aanzet tot het nadenken over het lot van Afrika en de wereld. Een goed, gedegen en verontrustend boek waar je ook nog iets van opsteekt.

De oorlogsverslaggever - (2008) Aad van den Heuvel *** (recensie door Floor de Graaff)

De kundige hand van de journalist

Martin Mendes is een door nachtmerries geplaagde oorlogsverslaggever.
Hij onderzoekt de gewelddadige dood van zijn voormalige vriendin die bij een terroristische aanslag in Istanboel om het leven is gekomen. Wat had zij in die stad te zoeken? Als hij het antwoord op die vraag probeert te vinden, komt hij op het spoor van een duister complot van moslimterroristen.

Tezelfdertijd is het onrustig in politiek den Haag. Michel Pelsaert is uit de VVD-fractie gestapt en doet het in de peilingen erg goed. Als beheerder van de erfenis van Pim Fortuyn wordt hij in sommige rechtse kringen gezien als toekomstig minister-president. Vooral in de wereld van het vastgoed zouden sommigen hem graag aan de macht zien. Vraag is alleen hoe dat te bewerkstelligen.
De dreiging van een terroristische actie vanuit de islamitische gemeenschap wordt door de Nederlandse inlichtingendiensten serieuzer genomen dan de signalen van een mogelijke aanslag die door rechtse politici en zakenmensen wordt voorbereid. Mendes stuit in zijn onderzoek op verbanden tussen terrorisme en politiek.
Dan blijkt dat terreur vele gezichten kan hebben.

Het boek leest lekker weg. Dat wordt onder andere veroorzaakt door het feit dat de situatie die van den Heuvel beschrijft, erg herkenbaar is: in Pelsaert zien we zonder moeite Geert Wilders terug, en in de islamitische terroristische cel de Hofstadgroep. Hier zien we de kundige hand van de journalist die van den Heuvel ook is.
De vele Turkse en Marokkaanse namen leiden wel af, waardoor ik als lezer soms de draad kwijt raakte.De ontknoping is ietwat te gemakkelijk, daarom niet meer dan drie sterren. Blijft staan dat het een goed boek is over een actueel en herkenbaar thema. Drie sterren.