Groepen jongeren raken slaags
in Uppsala. Tijdens deze onrusten wordt ook Sebastian Holmberg vermoord.
Er is al snel een verdachte. Zijn naam is Marcus en hij koesterde
wraakgevoelens richting Sebastian omdat deze zijn vriendin had ingepikt.
Inspecteur Ann Lindell gelooft niet in zijn schuld. Maar er speelde
meer tijdens deze heftige nacht. Ali, afkomstig uit Iran, verdenkt
zijn neef Mehrdad van de moord. Hij heeft hem ter plaatse gezien.
Maar Mehrdad zegt dat hij het niet gedaan heeft en dat hij weet
wie de dader is.
Ondertussen heeft de politie
de handen vol aan brandmeldingen. Haat jegens buitenlanders laait
op. Dit is het derde boek van Kjell Eriksson met Ann Lindell als
inspecteur. Ze is alleenstaand en zorgt voor haar zoontje Erik.
Dit is niet altijd gemakkelijk te combineren met drukke werkzaamheden
bij de politie. Eigenlijk is ze eenzaam, maar ook eigengereid, een
combinatie die niet altijd in haar voordeel uitpakt.
Kjell Eriksson zet de lijnen
in dit boek mooi uit. In het begin is het even wennen en concentreren,
maar daarna ontvouwt zich een prima verhaal. Eigenlijk beschrijft
de auteur de problemen van een multiculturele samenleving in Zweden
aan de hand van een misdaadverhaal. We maken kennis met Ali, zijn
moeder en zijn opa. Ze zijn gevlucht, proberen te vergeten en een
nieuw bestaan op te bouwen. Ali is een jongen van 15 die ontroert
door zijn zorg en angst om zijn familie. Via zijn stem verschaft
Eriksson de lezer toegang tot een immigrantenfamilie en hun pogingen
een vreemd land te begrijpen. De nachtzwaluw speelt hierbinnen een
rol. Het politiecorps komt in meerdere gedaantes voorbij. De vaste
medewerkers van Lindell zijn aanwezig en deze keer zijn er ook connecties
met een ander corps, waardoor we kennismaken met een andere tak
van politiesport.
Een boek uit Zweden dat verontrust
door vreemdelingenhaat en leed van nabestaanden. Door Eriksson toegankelijk
en geloofwaardig gepresenteerd. Daarnaast volgen we het politieonderzoek
met naspeuringen, hard werken, belangen en aandacht voor de dagelijkse
perikelen van enkele hoofdpersonen. Aan het eind komen de lijnen
samen en is de samenhang compleet. Wat rest is het teruglezen van
hoofdstuk 1 en de constatering dat het boek goed in elkaar steekt.
De auteur is van huis uit tuinder en zijn liefde voor landschappen
en flora is merkbaar. Mooie schilderingen van een verlaten omgeving,
bossen en een boerenbestaan. Dit staat in scherp contrast met het
stedelijke Uppsala en zijn rellen. Hedendaagse maatschappelijke
vraagstukken verwerkt binnen een goed geconstrueerd en genuanceerd
misdaadverhaal!
De wrede sterren van de nacht - Kjell Eriksson *** |
Mild en sfeervol.
In ‘De wrede sterren van de nacht’ komen we wederom Ann Lindell tegen, de hoofdpersoon uit voorgaande misdaadromans van Kjell Eriksson. In de buurt van Uppsala zijn enkele oudere boeren gevonden, ze zijn doodgeslagen. Er zijn weinig tot geen aanwijzingen, de beide mannen leidden een geregeld en rustig leven. Ongeveer tegelijkertijd doet Laura aangifte van de vermissing van haar vader. Zijn naam is Ulrik Hindersten, een universitair docent, de grootste specialist van Petrarca in Zweden en liefhebber van Italië.
Beide bovenstaande verhaallijnen vormen de rode draad in ‘De wrede sterren van de nacht’.
Ann Lindell en haar collega’s proberen een spoor te vinden van de moordenaar die het op oude boeren heeft voorzien. De lezer volgt daarnaast Laura Hindersten tijdens haar belevenissen en de zoektocht naar haar vader. Deze verhaallijnen wisselen elkaar af, de lezer schakelt moeiteloos mee.
Kjell Eriksson beschrijft zijn personages met mildheid en mededogen. We leren Laura kennen als een vrouw die de verdwijning van haar vader moeilijk kan hanteren. Beelden uit het verleden komen naar boven, beelden die herinneringen oproepen aan de jeugdjaren en aan haar moeder die op jonge leeftijd is overleden. Laura worstelt met haar verkregen vrijheid. De relatie met haar vader werkte verstikkend op haar ontwikkeling. Kjell Eriksson maakt van Laura een vrouw die van zeer dichtbij wordt beschreven, een vrouw die het spoor bijster lijkt te zijn.
De lezer volgt Ann Lindell in haar speurtocht als politievrouw, maar ook in haar privéleven als alleenstaande moeder die haar zoontje Erik opvoedt. De andere politiemensen komen zijdelings aan bod maar worden beschreven als gewone mensen. Eriksson houdt het ‘klein’. Kjell Eriksson brengt sfeer binnen het misdaadverhaal. Door zijn manier van schrijven en door een zekere melancholie die als een waas over de gebeurtenissen en personages hangt. Maar ook door zijn beschrijving van gedachtes, omgeving, geuren, kleuren en het landschap.
Deze Zweedse ex-hovenier is een genuanceerd en mild verteller. De plot is weinig verrassend maar toch blijft de spanning aanwezig door de uitdieping van personages, hun lotgevallen, achtergronden en de loop van de gebeurtenissen.
Een mild en sfeervol verhaal over wat mensen drijft en de invloed van donkerte uit het verleden op het heden. |