Schaduw uit het verleden.
‘Geen bijster originele titel’, dacht ik. Geschreven
door Victoria Blake, die naam roept geen enkele associatie op. Van
de tekst op de achterkant werd ik ook al niet opgewonden. Het zoveelste
boek over schimmen uit het verleden of een traumatisch jeugd. Vooroordelen
zijn er vaak om opgeruimd te worden en bij dit boek bleek dit het
geval.
Samantha Falconer is ex-wereldkampioen judo. Ze
is via een omweg beland bij een detectivebureau en wordt bijgestaan
door haar goede vriend Alan. Ze hebben zich gespecialiseerd in het
opsporen van vermiste personen. Er is een zaak die Sam extra geraakt
heeft, de moord op een kind van vier jaar. Ze zit in een impasse
als Mark, haar broer, haar vraagt een jonge vrouw op te sporen die
vermist is. Daarvoor moet ze terug naar Oxford, een stad waar ze
ongelofelijk de pest aan heeft omdat daar een deel van haar verleden
ligt dat ze het liefst vermijdt. Maar ze gaat toch en krijgt de
opdracht van de echtgenoot om zijn vermiste vrouw op te sporen.
En dan krijgt ze ook nog eens een briefje van haar vader die allang
dood is.
Sam is de hoofdpersoon die dit boek moeiteloos draagt.
Ze is een eigenzinnige vrouw en dit is niet uit luxe geboren. Ze
is een vechter die haar angst omgezet heeft in agressie en een grote
mond. Haar kat is veel te dik en wordt vet gemest door een merkwaardige
buurvrouw die illegaal sigaretten ritselt. En zo zijn er meer bijzondere
personen die langs komen. Je ziet Sam worstelen met zichzelf, haar
gedrag, haar verleden en emoties. Ze weet dat ze in sommige situaties
niet voldoet, heeft zelfinzicht, maar redt het niet om haar gedrag
te veranderen. Ze is allergisch voor therapie en kan niet omgaan
met kwetsbaarheid van zichzelf en anderen.
De dialogen zijn scherp, hebben vaart en soms zijn
ze erg geestig. Dit boek is het debuut van Victoria Blake. Op een
Engelse site las ik dat ze veel opzij gezet heeft om te kunnen gaan
schrijven. Mooi dat ze dat gedaan heeft, want voor een debuut is
de verteltrant knap, het tempo hoog en de karakters hebben body.
De achtergrond van Oxford levert soms mooie beelden op.
De afloop kenmerkt zich gelukkig
niet doordat alles weer koek-en-ei is. En Victoria Blake gebruikt
ook geen eigentijdse hypes om haar lezers te behagen. Het verhaal
is iets over de top, wat mij betreft, een moord minder had –
bij wijze van spreken - ook gemogen. Ook is er een los eindje. Dat
neemt niet weg dat Sam Falconer een interessante hoofdpersoon is
en Victoria Blake een veelbelovende schrijfster, waarvan we wellicht
meer gaan horen. Aan haar gedreven verteltrant zal het niet liggen.
Prima debuut, vier sterren waard. Ik ben benieuwd hoe het Sam verder
zal vergaan. |