Op de Crimezonepagina is al veel gezegd over de
inhoud van dit boek. Dus houd ik het kort. Over de kracht van het
boek het volgende. ‘Gevallen meisjes’ is goed geschreven.
Er zijn mooie dialogen met vaart, soms geestig en puntig taalgebruik
en een wat sombere, grijzige sfeer.
Black schept ‘eigenzinnige’ personages
die je niet snel vergeet. Voor een debuut is dit een mooie prestatie.
De plot is goed gevonden. Het laatste deel van het boek vond ik
te uitgebreid en dan zakt het boek een beetje in. Bij de finale
is er overigens een mooi herstel.
Over seriemoordenaars zijn veel thrillers geschreven.
Voegt dit boek iets nieuws toe aan dit genre?
Wat mij betreft niet. Het bekende rijtje komt langs:
daderprofilering, moord op prostituees, Bijbelse teksten, journalisten
die niet te vertrouwen zijn, een commissaris die zijn tijd uitzit
en de ‘wereldvreemde’ patholoog-anatoom. In kleine kring
is bijna iedereen wel een keer verdacht. Dat is niet zo waarschijnlijk.
De balans opmakend: vier sterren. Voor een debuut is dit een knappe
prestatie. |