Noir en zonder opsmuk

Libby Day was zeven jaar oud toen haar moeder en haar twee zusjes werden vermoord. Haar broer Ben is destijds veroordeeld. Libby heeft het overleefd. Ze vluchtte in de bewuste nacht. Het vroor dermate hard dat later vingers en tenen geamputeerd moesten worden. Libby heeft daarna getuigd tegen haar broer Ben. Dit alles is 25 jaar geleden. Op een dag krijgt Libby contact met een vreemde club mensen. Ze noemen zichzelf de ‘Kill Club’ en verdiepen zich in oude moordzaken. Tegen betaling willen ze graag dat Libby details geeft over die bewuste avond. Ook zijn ze er van overtuigd dat Ben onschuldig is en ze vragen Libby om onderzoek te doen. Dat wil ze wel want ze is blut en geld is meer dan welkom. Overigens heeft ze - hoe wrang ook - al vele jaren geleefd van de opbrengsten die voortvloeiden uit de moord op haar familie.

Duisternis van Gillian Flynn is een duister en soms schokkend boek. Libby is geen doorsnee hoofdpersoon. Ze gaat gebukt onder haar verleden, is eigenlijk zwaar depressief en kan niet of nauwelijks voor zichzelf zorgen.
De auteur laat het verhaal in het heden en in het verleden spelen. De lezer krijgt op deze manier stukje bij beetje zicht op wat er destijds is gebeurd. Daarnaast wordt Libby gevolgd bij haar zoektocht naar de waarheid over de moord op haar familieleden. Haar vader is overigens nog in leven maar zwaar aan lager wal geraakt.

Duisternis zit vol met merkwaardige en ‘noire’ personages. Mensen die het niet getroffen hebben in het leven, mensen die niet willen deugen of mensen die vertoeven aan de zelfkant van de samenleving. Schrijfster Gillian Flynn vertelt niet bepaald een alledaags misdaadverhaal. Ze laat een trieste werkelijkheid zien die schokt en beroert. De vrouwen in dit boek worden zonder enige opsmuk geportretteerd. Of laat de schrijfster een werkelijkheid zien die onder vele gladde buitenkanten schuilt?
Duisternis hakt er flink in en stemt met regelmaat tot nadenken. Gillian Flynn is een schrijfster die zich onderscheidt, een schrijfster die het aandurft duistere kanten te belichten. Een jonge schrijfster, een belofte voor de toekomst.