naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z
De veroordeelde jury (2004) Carol O'Connell ***
Kleurrijke, soms gestoorde personages


In 'De veroordeelde jury' wordt het verhaal verteld van een jury die uitgemoord wordt. Nog drie leden van het oorspronkelijke aantal zijn in leven en er is nog geen spoor van de moordenaar.

Een kennismaking met de hoofdpersonen zegt veel over dit boek. Allereerst is Kate Mallory, politievrouw, wederom aanwezig. Zoals uit eerdere boeken bekend, ze is hard en kan zich niet verplaatsen in een ander als gevolg van ernstige verwaarlozing in haar vroege jeugd. Rechercheur Riker heeft vier kogels in zijn lijf gehad en is lichamelijke hersteld, maar lijdt aan hevige paniekaanvallen die hem psychisch slopen. Dan is er Johanna, een gebochelde psychiater. Zij zorgt voor Mugs een psychisch gestoorde agressieve kat die niemand wil verzorgen. Ian Zachary is een DJ die luisteraars aanmoedigt om de verblijfplaats van de laatste drie juryleden openbaar te maken zodat de moordenaar nog een keer kan toeslaan. Hij vernedert voortdurend ‘Stomme trut’ een vrouw die hij gebombardeerd heeft tot slaafje. Zij gaat hierin mee, beroemdheid is haar doel. Deze en andere personages bevolken dit boek. Het is een kleurrijk, soms gestoord gezelschap. Is dit overtrokken? Nee, ik denk het niet. De werkelijkheid is vaak erger. En soms voel je een soort parodie op … 'beroemd willen zijn en daar alles voor over hebben’, mediagekte, grote ego’s en meelopen met een meute. De personages zijn bijzonder, je vergeet ze niet gemakkelijk.

Een ander positief punt vind ik dat Carol O’Connell je nogal eens op het verkeerde been zet als het gaat over ‘goed’ of ‘kwaad’. Het is niet zo duidelijk wie er nou precies deugen. In het dagelijkse leven is een moraal natuurlijk ook nooit : zwart of wit.

Minder positief ben ik over de structuur van het boek. Het duurt even voordat je ‘in’ het verhaal zit. Gaandeweg het boek komen soms zijfiguren voorbij die moeilijk te plaatsen zijn. Dit gaat ten koste van de toegankelijkheid. In elk geval blijft ook dit boek van Carol O’Connell je bij door haar merkwaardige personages. Dat viel mij ook op in voorgaande boeken. Over een aantal jaren herinner ik mij nog steeds die rare kat en die vreemde bazin.