naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z
Rivalen (2003) Asa Nilsonne**
Een redelijk verhaal


Dit was mijn eerste kennismaking met Asa Nilsonne een Zweedse misdaadschrijfster. De roman Rivalen is bekroond met de Poloni Prize 2000 voor het beste boek van een vrouwelijke misdaadauteur. Asa Nilsonne heeft naast dit boek nog twee andere boeken geschreven die niet in het Nederlands vertaald zijn.

Rivalen vertelt het verhaal van Monika Pedersen- inspecteur. Ze is eenzaam, twijfelt over haar beroep en heeft haar beste vriend moeten afstaan aan een ander. Als Lottie Hagman, een bekende actrice uit Stockholm, vermoord wordt aangetroffen, betekent dit werk aan de winkel voor Monika. Ze moet ook nog voor het eerst samenwerken met een nieuwe collega van buitenlandse afkomst. Gaandeweg het boek blijkt dat er in het verleden enkele geheimen liggen. Het boek leest gemakkelijk en heeft geen ingewikkelde structuur. Het verhaal wordt verteld vanuit Monika die niet in de beste tijd van haar leven is. Het is duidelijk dat de auteur enkele thema,s door het boek heeft willen vlechten. Het omgaan met mensen van buitenlandse afkomst, omgaan met honden en het uitzichtloze bestaan van "oudere" werkende vrouwen zonder privé-leven. Voor een deel is deze vervlechting goed gelukt. Op het eind van het boek maken we bijvoorbeeld kennis met een gevaarlijk uitziende hond, een spannende scène waarin de angst goed beschreven wordt. De schets van de Zweedse samenleving, waarop de Zweedse misdaadauteurs patent lijken te hebben, is aanwezig evenals de worsteling van de politie door gebrek aan geld en personeel. Deze twee elementen maken dat het een boek is over een herkenbare samenleving anno 2003.

Er zijn ook passages in deze misdaadroman die minder uit de verf komen. Zo zitten er enkele zijlijnen in het verhaal, zoals "de man met de borsten" die wat mij betreft overbodig zijn. Als je de samenhang binnen het boek bekijkt, doet het een beetje geconstrueerd aan. Het motief van de dader kon mij niet echt overtuigen.

Twee sterren, een redelijk verhaal is. "Goed" is naar mijn mening een iets te hoge waardering.