Misdaadromans

Onlangs verscheen de Nederlandse vertaling van No Time for Goodbye van de Canadese auteur Linwood Barclay onder de titel Zonder een woord.
Het bizarre verhaal van de veertienjarige Cynthia Archer, die op een ochtend opstaat en merkt dat haar hele familie verdwenen is. Geen briefje, geen aanwijzing, niets. Ze zijn weg en blijven weg.
Het eigenlijke verhaal begint vijfentwintig jaar later, wanneer Cynthia getrouwd is en een dochter van acht heeft. Van haar ouders en broer heeft ze nooit meer iets vernomen. Wanneer ze meewerkt aan het tv-programma Deadline, over de verdwijning van haar ouders en broer, wordt daarmee een reeks gebeurtenissen in gang gezet die als een sneltrein op een veelbewogen ontknoping afstormt.

Zonder een woord is Barclays eerste boek in Nederlandse vertaling, maar de auteur heeft al een zevental boeken op zijn naam staan, waarvan vier over de sciencefictionschrijver Zack Walker: Bad Move, Bad Guys, Lone Wolf en Stone Rain, thrillers die een combinatie van spanning en humor bieden en die door de Canadese en Amerikaanse critici goed werden ontvangen. Maar dat is niets vergeleken met hoe Zonder een woord, Barclays eerste stand-alone thriller, werd bejubeld:
‘Het verhaal spat van de bladzijden.’ Michael Connelly
‘Een supersnelle, emotionele achtbaan.’ Robert Crais
‘Een van de beste thrillers van het jaar.’ Tess Gerritsen
‘Een geweldige page-turner die je tot de laatste bladzijde in je stoel houdt.’ Peter Robinson

Linwood Barclay werd geboren in de Verenigde Staten maar verhuisde naar Canada toen hij vier was. Al op de basisschool schreef hij verhaaltjes die hij tijdens de lessen bij elkaar ‘droomde’, wat hem vaak commentaar van zijn docenten opleverde. Later ging hij studeren aan Trent University in Peterborough, Ontario, waar hij het erg trof met zijn docenten creatief schrijven, want een van hen was Kenneth Millar, die onder het pseudoniem Ross MacDonald wereldwijde bekendheid genoot en die nog altijd wordt beschouwd als een van de grondleggers van het hard-boiled detectivegenre.
Zijn eerste baan bij de krant kreeg Barclay toen hij zestien was, en in 1993 ging hij voor het eerst columns schrijven. Algauw schreef hij er drie per week en in 1996 werden zijn columns voor het eerst gebundeld onder de titel Father Knows Zilch, een jaar later gevolgd door This House is Nuts! en in 1998 door zijn satirische aanval op de toenmalige premier van Ontario, onder de titel Mike Harris Made Me Eat My Dog.
En vanaf 2004 verscheen de serie thrillers met in de hoofdrol de overdreven bezorgde, betweterige en bemoeizuchtige vader en sciencefictionschrijver Zack Walker.

Op zijn website - gunt Barclay ons ook een kijkje in de keuken van het schrijven. Zo vertelt hij bijvoorbeeld hoe hij op het idee van Zonder een woord is gekomen: door een krantenbericht over een meisje dat ’s nachts uit haar ouderlijk huis was verdwenen en van wie niets meer werd vernomen. Waarop Barclay dacht: als ik dat gegeven nu eens omdraai en alle andere gezinsleden uit huis laat verdwijnen? Ook komen we te weten dat hij geen echte blauwdruk voor de plot had, en dat het verhaal hem zo in de greep hield dat hij bijna niet kon ophouden met werken, met als resultaat dat het feitelijke schrijven geen zes maanden, wat voor hem gebruikelijk is, maar slechts drie maanden vergde. Ten koste van de taal is dit zeker niet gegaan, want Barclay schrijft helder en prettig leesbaar, met goed gedoseerde humor, cliffhangers op de juiste plek en verrassingen die ook echt verrassend zíjn. Een aanrader!