Violet Le Roy - Tot de bodem (2008) ****

De vader van Tim Houwaart overleed toen Tim tien jaar oud was. Zijn moeder was naar verluidt al langer dood. Tim wordt als puber zonder ouders in plaats van iemand anders (zoals later blijkt), geplaatst bij een pleeggezin. Zijn pleegvader, een bekend huisarts, misbruikt hem drie jaar lang.
Na zijn eindexamen wordt Tim topvoetballer bij Arsenal. Hij verandert zijn achternaam in Howard.
Hij trouwt met Jean. Ze krijgen een zoon, William.

Als er als gevolg van een aantal blessures een eind komt aan Tims voetbalcarrière, verhuist het gezin naar Amsterdam. Jean werkt voor de BBC radio als Nederlandcorrespondent.
Ook mag ze een biografie over de Stones schrijven. Op een avond wordt Jean in haar nek geschoten en in de gracht gegooid. In eerste instantie wordt Tim verdacht.
Jean blijkt seropositief te zijn, Tim is niet besmet. Degene waar Jean een verhouding mee had, meldt zich met Jeans computer bij Tim. Hij wordt de nieuwe verdachte. Tim gelooft niet dat deze man Jean vermoord heeft. Hij gaat op onderzoek uit. Het blijkt dat Jean de waarheid omtrent de mysterieuze verdrinkingsdood van Brian Jones, voormalig Rolling Stone, heeft ontdekt. Ze had er echter zo haar redenen voor om deze niet te publiceren. Langzamerhand komt Tim achter de waarheid over zijn verleden, feiten die Jean al kende.

Ook als lezer kom je pas stukje bij beetje achter het levensverhaal van Tim doordat het vanuit zijn perspectief geschreven is. Tussendoor komt dan in schuingedrukte stukjes (een veelbeproefde methode in dit soort boeken) een ander (de moordenaar?) aan het woord.
Het spoor leidt onder andere naar Texel. De beschrijvingen van dit eiland, maar ook van de andere plaatsen waar het verhaal zich afspeelt (Londen en Amsterdam) zijn heel gedetailleerd.
Uiteindelijk komt Tim erachter wie de moordenaar is.
Het boek kent een onverwachte ontknoping met een verrassende dader. En als de dader dan gepakt is, gebeurt er nog weer iets waardoor de spanning weer wordt opgebouwd en je ontknoping op ontknoping krijgt.
Het boek is vlot geschreven en zeer beeldend. En het zit erg knap in elkaar. Boeiend tot het eind.
Het enige minpuntje is dat er wel heel veel gebeurt, waardoor het af en toe wat ingewikkeld is.

Violet Le Roy heeft in 2000 besloten haar ambtenaarschap te verruilen voor het schrijverschap. Geen slecht idee. Ik hoop dat we nog veel van haar zullen horen!