Mieke de Loof – Wrede schoonheid (2010)***

Wenen 1914. Ksaveri Ignatz, psychiater, jezuïet en geheim agent, ontmoet bij toeval zijn ex-professor seksuele pathologie aan de faculteit geneeskunde, doctor Erwin Von Graff. Ze lunchen samen. Von Graff maakt op Ignatz een verloren indruk. De volgende dag wordt de professor vermoord aangetroffen. Rond zijn graf staan foto’s van acht dode meisjes. Alle foto’s zijn geïnspireerd op en dragen de titel van een schilderij van de omstreden schilder Egon Schiele. Deze Schiele is de laatste persoon die Von Graff levend heeft gezien. Hij zou een bronzen beeld van hem maken. Samen met geheim agent Elisabeth gaat Ksaveri op zoek naar de moordenaar van Von Graff en proberen ze het verband te vinden met de moord op de acht meisjes. Er worden nog twee mannen vermoord.  Welke fotograaf heeft al deze moorden op zijn geweten? Op een gegeven moment wordt ook Ignatz als verdachte beschouwd.
De ontknoping is verrassend, maar ook een beetje onbevredigend en het motief is mij niet echt duidelijk.

Het boek is knap geschreven en het geeft een mooi tijdsbeeld van het Wenen van 1913-1919.
Wenen is op dat moment nog de hoofdstad van het Habsburgse rijk dat langzaam aan het uiteenvallen is. Op een gegeven moment voel je de dreiging doordat het perspectief naar de moordenaar verschuift die zijn oog heeft laten vallen op twee meisjes.
Actueel is het verhaal ook, zo wordt beschreven dat in Ierland de clerus iemand daar weg wil hebben omdat hij de naam van de katholieke kerk bezoedelt met zijn aanklacht over kindermisbruik in sommige parochies en kloosters.

Dit is het derde deel in de serie met Ksaveri Ignatz in de rol van psychiater en speurder. Er volgen er nog vier.

Mieke de Loof is socioloog en filosoof. Ze werkte als wetenschappelijk onderzoeker en docent. Tot voor kort was ze voorzitter van het Genootschap van Vlaamse Misdaadauteurs.
In 2004 won zij voor haar misdaadroman Duivels Offer de Hercule Poirot-prijs voor beste Vlaamse misdaadroman. In 2006 werd ze voor haar boek Labyrint van de waan opnieuw voor deze prijs genomineerd.
Wrede Schoonheid stond op de longlist voor De Gouden Strop.