Inger Frimansson - De kat die niet stierf (2010) ***

Een kat vindt een lijk. De kat brengt Kaarina, een buurtbewoonster, er naar toe. Het blijkt van een nogal eenzame man te zijn. Hij had een relatie met Kaarina. Hij is omgebracht door Beth. Zij heeft samen met haar vriend Ulf een zomerhuisje in Västergotland, de plaats waar de man is vermoord.
Beth heeft hem met een bijl de schedel ingeslagen omdat ze dacht dat het om een ontsnapte gevangene ging. Ze was bang dat hij haar aan zou vallen. Als blijkt dat Beth een onschuldig iemand heeft gedood, begraaft ze hem en keert ze met Ulf terug naar hun huis in Hässelby.
Beth is onderwijzeres. Als een leerling een ratelslang mee de klas inneemt, raakt ze overspannen.
Op een gegeven moment keert ze terug naar het zomerhuisje en naar het graf. Ze ziet dat er dennenappels op liggen in de vorm van een kruis. Het graf is dus ontdekt. Beth is bang dat alles uit zal komen.
Ze besluit om met Ulf en haar zus Juni, die beiden journalist zijn, mee te gaan naar Tanzania. Ulf wil daar een reportage maken. Als blijkt dat Ulf door de moord die Beth pleegde impotent is geworden, gaat Beth met een duikleraar naar bed. Ze betaalt hem ervoor en biecht het aan Ulf op.
Juni hoort per ongeluk dat Beth een man heeft vermoord. De sfeer wordt er niet beter op. Ze gaan op safari en dat loopt niet goed af.
Bij thuiskomst vindt Beth een brief van Kaarina. Ze ontmoeten elkaar. Beth verliest haar zelfbeheersing en gaat Kaarina te lijf. De man die als een broer voor Kaarina is, Holger, grijpt in.
Het gevolg is dat alles uitkomt.

De wisselende perspectieven (kat, man die later wordt vermoord, Beth en Kaarina) maken het verhaal aantrekkelijk om te lezen.
Er zit niet zoveel actie in en het is niet zo spannend, maar het bevat wel veel psychologische aspecten die het al met al toch boeiend maken. Misschien is het af en toe wat kabbelend en soms wel een beetje te triest, maar je blijft benieuwd naar hoe het afloopt.
Ook de karakters worden mooi beschreven. Zo komt de solidariteit tussen vrouwen duidelijk naar voren als blijkt dat Kaarina Beth niet had willen verraden. En de eenzaamheid van de vermoorde man en later van Beth druipt van de bladzijden af.
Tenslotte blijkt dat je wel heel hard kunt proberen om te vergeten wat je voor vreselijks hebt gedaan, maar dat dit je uiteindelijk nooit lukt.

Inger Frimansson begon haar loopbaan als journalist. Tegenwoordig is ze fulltime schrijver. Ze schreef romans, novelles en jeugdromans.  Ze brak in 1998 door met de misdaadroman Welterusten mijn liefje. Dit boek werd bekroond met de prijs beste thriller van het jaar. De kat die niet doodging is al in 2000 in het Zweeds verschenen. Het werd daarvoor in delen gepubliceerd in het ochtendblad Dagens Nyheter.
Haar boeken zijn in verschillende talen vertaald.