De regels van het spel – Claudia Pińeiro**

Een man wordt gekeeld aangetroffen in de dure beveiligde wijk Maravillosa in Buenos Aires.
Drie jaar geleden werd zijn vrouw dood aangetroffen, ook met een doorgesneden keel.
Haar dood werd destijds als een ongeluk afgedaan, maar velen verdachten de echtgenoot.
De krant El Tribuno vraagt een ex-schrijfster en een jonge journalist om grondig onderzoek te doen naar de dood van de man. Een ervaren misdaadverslaggever sluit zich bij hen aan.
Al snel wordt duidelijk dat het geen zelfmoord was. Het schrijvende drietal komt op het spoor van een leeg fotolijstje. Drie van de personen die op de ontbrekende foto stonden, zijn overleden en ook nummer vier en vijf sterven.
Was hun dood een ongeluk of is er sprake van een (huur)moordenaar die op wraak uit is?
Het einde is verrassend; de journalisten en de schrijfster zaten op het verkeerde spoor.

Het boek is geschreven in een onprettige, vermoeiend lezende stijl. Bladzijden lang gebeurt er niet zo veel, terwijl er een brij van woorden over je wordt uitgestort met heel veel uitweidingen die er niet echt toe doen. Ook zit er erg veel herhaling in. Het verhaal wordt pas na heel veel bladzijden wat spannender.
Het thema (mensen op een foto die vanwege iets in het verleden allen moeten sterven) is ook niet zo origineel. De generatiekloof tussen journalisten wordt wel heel mooi neergezet.

De Argentijnse Claudia Pińeiro is in eigen land een bestsellerauteur. Met haar boeken sleepte ze diverse nationale en internationale prijzen in de wacht. Voor haar tweede roman  De weduwen van de donderdag ontving ze de prestigieuze Premio Clarin de Novela 2005. Dat boek is verfilmd.
Andere boeken van haar zijn Tuya, Las grietas de Jara en Het kwaad van Elena.