Anne Holt - Wees niet bang (2010) ****

Oslo, december 2008. Kristiane, een bijzonder meisje van bijna veertien, ontsnapt in een hotel aan de oppas en loopt op blote voetjes door de nacht. Een man redt haar, zodat ze niet door de tram wordt overreden. Aan haar woorden “die mevrouw was dood” wordt door haar moeder, Inger Johanne, crimininoloog en bezig met een onderzoek over haatcriminaliteit, op dat moment geen aandacht besteed. Inger Johanne is getrouwd met Yngvar. Yngvar werkt bij Kripos, een team dat de politie bij grote zaken ondersteunt.
Zijn hulp wordt ingeroepen als de bisschop van Bergen, Eva Lysgaard wordt doodgestoken.
Onderzoek wijst uit dat ze haatbrieven kreeg omdat ze tegen abortus was en een warm verdediger van de gelijke rechten voor homo’s. Ze blijkt vanaf haar zestiende een groot geheim met zich mee te dragen. Dit is haar moordenaar toch ter ore gekomen, doordat een katholieke geestelijke zich niet aan zijn biechtgeheim heeft gehouden.
Wanneer iemand uit het water wordt gered, blijkt daar ook een lijk in te liggen. Het gaat om een minderjarige Koerdische asielzoeker die zich prostitueerde. Ook een Noorse jongen is vermoord in een park dat bekend staat om homoseks.
De installatiekunstenaar Niclas Winter wordt door injecties om het leven gebracht. Het moet lijken alsof hij een overdosis heeft genomen.
Een tijdje later wordt de dode mevrouw waar Kristiane het over had, gevonden in het hotel. Haar vriendin is alarm gaan slaan, toen ze niet op kwam dagen na een verblijf in Australië. Wat hebben al deze moorden met elkaar te maken?

Inger Johanne krijgt een vriendin uit de VS op bezoek. Zij houdt zich onder andere bezig met anti-homogroepen. The 25’ers is een dergelijke groep, bestaande uit ultraconservatieve christenen en radicale moslims die hun haat richten op homo’s en lesbo’s. Maar waarom zou deze groep uitgerekend in Noorwegen actief zijn? Als de data van de moorden numerologisch  op een rijtje worden gezet blijkt het dus wel degelijk om deze groep te gaan.
Inger Johanne zoekt contact met Silje Sørensen van de politie. Haar man is hier -als mede-onderzoeker- uiteraard niet zo blij mee.
Marcus Koll jr. is welgesteld en woont samen met Rolf. Marcus heeft één kind. Hij is de tragische op geld beluste sleutelfiguur in deze misdaadoman.
Het belang van een goede compositietekening van de mogelijke dader blijkt een grote rol te spelen in de ontknoping.

Het boek sleept je mee. Je wilt eigenlijk niet stoppen met lezen, omdat je wilt weten wat alle gebeurtenissen met elkaar te maken hebben.
De vele verhaallijnen die door elkaar lopen met daarin allerlei verschillende personages maken het lezen in dit geval niet lastiger. Het is allemaal goed te volgen. Er is veel aandacht voor ieders eigen geschiedenis.
De verzuchting van Inger Johanne aan het eind dat als de ene groep is gepakt, er wel weer een ander het stokje overneemt, is helaas maar al te waar en zeer actueel.
Sommige lezers zullen misschien moeite hebben met de epiloog, waarin één van de personages een ontmoeting met Jezus heeft, maar dat is dan ook het enige wat je als niet zo realistisch op het boek aan te merken zou kunnen hebben.

Anna Holt ging na haar rechtenstudie werken als televisiejournaliste en nieuwslezeres.
Ze werkte als juriste bij de politie in Oslo en opende vervolgens met succes haar eigen advocatenkantoor. Van 1996 tot 1997 was ze minister van Justitie van Noorwegen.
Ze ontving vele prijzen voor haar boeken die in meer dan vijftien landen worden vertaald.
Ze is getrouwd met een vrouw, wat een verklaring zou kunnen zijn voor de keuze van het thema van dit boek en de bevlogenheid die eruit spreekt.