Thea Dorn - De meisjesmoorden (2009) ***

De jonge Julia wordt ontvoerd en is dagen spoorloos. Ze wordt opgesloten in een kelder. Na een paar dagen besluit de ontvoerder naar het buitenland te vertrekken met Julia. Dit leidt tot een tocht kriskras door Europa, waardoor het verhaal deels het karakter krijgt van een ‘roadmovie’. De ontvoerder, een ex- profwielrenner (‘de kweller’ genoemd door Julia), maakt meerdere slachtoffers tijdens hun tocht, maar Julia laat hij leven. Waarom? In De Meisjesmoorden vertelt Julia het verhaal van haar ontvoering. De opmerkingen van Julia vooraf zijn veelbetekenend voor het boek. ‘Ik zal het jullie vertellen. En niets verzwijgen…. Maar ik moet jullie waarschuwen. Ik zal alles exact beschrijven zoals het echt is geweest.’

Thea Dorn is in Duitsland een bekende schrijfster. Ze heeft meerdere boeken geschreven, maakte afleveringen voor Duitse krimi’s en is tevens presentator van boekenprogramma’s op de Duitse televisie. Het debuut van Dorn is ooit halverwege de jaren ’90 uitgebracht in Nederland, maar heeft niet veel aandacht gekregen. Onlangs heeft de Boekerij de meest recente titel van deze Duitse schrijfster, De Meisjesmoorden, in Nederland uitgebracht.

In het eerste deel van De meisjesmoorden beschrijft Julia alle details over haar ontvoering en de reis met haar kweller die daar op volgt. Echter, halverwege kantelt het perspectief van het boek volledig en wordt een heel andere kant van Julia belicht. Het zou zonde zijn om de clou weg te geven, maar verrassend kan deze wending zeker worden genoemd. Het tweede deel van het boek plaatst de ontvoering en de daaropvolgende gebeurtenissen in een volledig ander daglicht.

De schrijfstijl van Dorn is direct, onomwonden en boeiend. Het verhaal over de ontvoering wordt rauw gebracht en is niet bestemd voor tere zieltjes. Doordat Dorn het verhaal direct vanuit het perspectief van de ontvoerde vertelt, raakt de lezer zeer betrokken bij het verhaal. Hier en daar wordt het verhaal drammerig, doordat hoofdpersoon Julia vaak vervalt in negativiteit en geklaag (tja, wat kan je verwachten van een slachtoffer van een ontvoering?). Wat ook niet altijd prettig leest is dat de schrijfster veel werkt met aanvullende informatie ‘tussen haakjes’ die vervolgens nog een keer ‘tussen haakjes’ komen te staan. Maar al met al is dit een prima leesbaar boek, verrassend, met een bijzonder uitgewerkte karakterschets van de ontvoerde Julia.