afbeelding
Tess Gerritsen - Koud Hart (2008) ****
Een verhaal met een prachtige, zwarte sfeer

Het oeuvre van Tess Gerritsen is ondertussen behoorlijk groot. Er zijn verschillende thrillers verschenen van haar hand, vaak over patholoog-anatoom Maura Isles en rechercheur Jane Rizzoli. Haar boeken vind ik ronduit spannend. Het zijn goedgeschreven, vlotte thrillers waarbij gruwelijkheden en persoonlijk leed niet worden geschuwd. Met Koud Hart slaat Gerritsen een ander pad in, ze schrijft een grotendeels historisch verhaal. Dit vereist een ander soort vaardigheid en kennis dan het schrijven van een hedendaagse thriller. Ik ben benieuwd of Gerritsen zoiets kan.

Koud Hart begint met een brief uit het verleden. De schrijver richt zich tot Margaret en kondigt aan het verhaal over de Ripper van West End te gaan vertellen. In het heden ontdekt de pas gescheiden Julia een skelet in de tuin van haar nieuwe huis. Dit skelet blijkt afkomstig te zijn uit de 19e eeuw. Dan switcht het verhaal naar 1830 en maken we kennis met de jonge medicijnenstudent Norris Marshall en Rose Connelly, een Iers meisje uit de achterbuurten van Boston. Beider levenspaden kruisen omdat ze allebei getuige zijn geweest van de Ripper van West End. Op gruwelijke wijze worden verschillende zusters en een arts vermoord door deze Ripper. Norris wordt uiteindelijk verdacht van de moorden, maar het lijkt er op dat de moorden verband houden met het pasgeboren nichtje van Rose, baby Margaret. Bondgenoten Norris en Rose stellen alles in het werk om de baby en zichzelf in veiligheid te brengen. Tussendoor flitst het verhaal terug naar het heden waar Julia door het lezen van de brieven aan Margaret steeds meer te weten komt over de Ripper van West End. Uiteindelijk leidt dit tot een antwoord op de vraag: van wie is het skelet in de tuin?

Kan Gerritsen een historisch verhaal schrijven? Mijn antwoord is een volmondig ‘ja’. De delen uit het boek die spelen in 1830 beslaan (gelukkig zelfs) het grootste deel van het boek en zijn ijzersterk geschreven. Het verhaal over Rose, Norris en de Ripper van West End is bloedstollend spannend en ook erg romantisch. Het geeft een prachtig beeld van de laat 19e eeuw in de Verenigde Staten. Bespiegelt de tegenstellingen tussen arm en rijk, de toenemende mogelijkheid tot opwaartse mobiliteit en de positie van Ierse immigranten. En de medische achtergrond van Gerritsen komt weer goed van pas (ze is van oorsprong internist). Ze schuwt geen enkel detail bij haar beschrijvingen van anatomische lessen die tijdens de medische colleges worden uitgevoerd. Met veel (gruwelijke) details beschrijft ze de sfeer en omstandigheden van ziekenhuizen waar kraamvrouwenkoorts heerst. Dit geeft het verhaal een prachtige, doch ook zwarte sfeer. Het zijn geen boeken voor lezers met zwakke magen, de boeken van Tess Gerritsen. Maar jemig, wat zijn ze altijd heerlijk spannend. Tess Gerritsen verstaat de kunst een lezer direct mee te zuigen in het verhaal en niet meer los te laten tot de laatste pagina.

Eén opmerking dan nog. Waarom heeft dit boek in godsnaam de titel Koud hart gekregen en zo’n suffe ondertitel ‘toen hoorde ze de voetstap’? De oorspronkelijke titel is The Bone Garden, een titel die meer recht doet aan het verhaal. Ik vind de omslagen van de boeken van Gerritsen er eerlijk gezegd knullig en goedkoop uitzien. Ik heb haar boeken –elitaire lezer die ik ben- in eerste instantie links laten liggen (gelukkig heb ik ze geleend nadat ze me sterk aangeraden waren). Verdient ze niet, deze schrijfster, ze doet namelijk zeker mee in de top van de thrillerwereld.