Versplinterd van Karin Slaughter is het vervolg op haar eerdere boek Triptiek. In deze boeken geen Sara Linton of Lena, maar een andere setting en andere hoofdpersonen. In Triptiek maakten we reeds kennis met Will Trent, een agent die bij een speciale eenheid van de politie in Atlanta werkt. In Versplinterd draagt deze ietwat zonderlinge agent het verhaal. Trent wordt geconfronteerd met een vrouw die een insluiper heeft vermoord welke over haar dode dochter stond gebogen. Klaar als een klontje dus, dochter dood, moordenaar dood en moeder heeft gehandeld uit noodweer. Maar zo simpel blijkt het niet te zijn, deze zaak is veel complexer. Trent gaat samen met een nieuwe partner genaamd Faith op onderzoek uit.

Alhoewel ik niet een uitgesproken fan ben van de boeken van Karin Slaughter, was ik destijds positief verrast over Triptiek. Een boek met veel lagen en een ingenieus plot, waarin de rauwe stijl van Slaughter heel goed tot zijn recht komt. Versplinterd haalt dit niveau echter bij lange na niet, zoals wel vaker het geval is bij een ‘sequel’. Alhoewel het begin sterk is, zakt het verhaal daarna snel in. Eindeloos rijden Trent en Faith heen en weer naar allerlei ondervragingen, zonder dat het ook maar iets oplevert. De vreemde Will Trent en de redelijk oninteressante Faith zijn als hoofdpersonen niet echt boeiend.

Omdat in het begin al veel van de plot wordt weggegeven, is het einde niet meer verrassend. Wat in Triptiek heel sterk werkte waren de verschillende gezichtspunten waaruit het verhaal werd geschreven. Slaughter probeert dit trucje te herhalen in Versplinterd door af en toe enkele andere personen aan het woord te laten in plaats van hoofdpersoon Will Trent. Jammer genoeg werkt het dit keer echter niet doordat deze personen nauwelijks ‘body’ krijgen. Een wat matig plot en een kabbelend verhaal leveren daardoor een hele middelmatige thriller op die wat mij betreft niet tot de hoogtepunten van het oeuvre van Slaughter kan worden gerekend.