Het is geen dik boek, dit tweede boek van Andrea Maria Schenkel. Des te knapper is het dat Schenkel in deze 140 pagina’s een uitgebreid verhaal met vele perspectieven zo bondig kan vertellen. Gebaseerd op echte gebeurtenissen (net als haar vorige roman) heeft Schenkel een verhaal gebouwd rond een serie moorden op jonge meisjes, gesitueerd in de jaren dertig. Een paar hoofdpersonen komen meerdere keren voorbij. Kathie, een jong meisje dat naar München trekt voor het avontuur, dromend van een prachtige toekomst. En Josef Kalteis, de man die verhoord wordt door de politie voor zijn mogelijke aandeel in aanrandingen en mogelijk andere vergrijpen. Tussendoor biedt Schenkel een podium voor verschillende passanten, zowel slachtoffers als getuigen. Uiteindelijk is het plaatje rond en vormen alle puzzelstukjes het beeld van een verwrongen seriemoordenaar.

Het is ingenieus en boeiend hoe Schenkel alle puzzelstukjes bij elkaar laat komen en hoe de stukjes uiteindelijk een volledig verhaal vormen. De stijl van Schenkel is kort en bondig, maar ze weet precies de goede sfeer te treffen. Ondanks dat er een stoet van personages voorbij komt, blijf je geïntrigeerd door de jonge Kathie en wat er met haar gaat gebeuren, juist doordat er eigenlijk een tijdlang niet zoveel gebeurt met haar. Slim gedaan van de schrijfster, of zoals de achterflaptekst het noemt: knap gecomponeerd. Een goed boek om op een middag of avond in één keer uit te lezen. Niet te dik, een intrigerend verhaal en vernuftig opgeschreven.