Sabine Thiesler -  De mensenrover (2010) ****

Na een proloog waarin een man een pasgeboren baby steelt, wordt het de lezer in de delen Giselle, Tobias, Engelbert en Sofia langzaam duidelijk hoe het verhaal in elkaar steekt. 
Jonathan, een geslaagde fotograaf, en Jana, prima ballerina op de top van haar carrière, krijgen een kind dat ze Giselle noemen. De carrière van Jana als balletdanseres is over, dat van Jonathan neemt een vlucht tot mediamanager met een succesvol bedrijf. Jonathan is dol op zijn dochter Giselle. Giselle ontwikkelt zich tot een talentvolle en veelbelovende kunstenares. Tot het noodlot toeslaat. Giselle wordt door een dronken automobilist geschept en komt om het leven. De dader, Tobias, komt er uiteindelijk zonder strafblad vanaf. De dood van Giselle drijft Jana en Jonathan uit elkaar. Uiteindelijk vertrekt Jonathan zonder doel naar het buitenland. Hij komt terecht in Italië, ontmoet daar de blinde Sofia die als 2 druppels water op Giselle lijkt. Hij trouwt met haar en samen maken ze een succes van de verhuur van vakantieappartementen en een pasgebouwde villa. Maar dan haalt het verleden hem in. En het is de lezer duidelijk: dat kan niet goed aflopen!

Wat doet het met een mens als zijn dochter dood gereden wordt en de dader komt er ‘ongestraft’ vanaf? Wat dat betreft is de primaire reactie van Jonathan om wraak te willen waarschijnlijk heel begrijpelijk voor lezers. Maar trouwen met een vrouw die het evenbeeld is van je dochter? En hoever ga je om wraak te willen nemen als je je kind kwijt bent?
Thiesler heeft een boek geschreven dat knap in elkaar zit. De daders in haar boek zijn mensen. Mensen die geconfronteerd worden met het verlies van hun kind en daar ieder op een eigen manier mee om gaan. En daarmee zijn het eigenlijk ook slachtoffers. Thiesler weet tot twee maal toe een twist in haar verhaal te leggen, waarmee duidelijk wordt dat het verlies van een kind hele primaire gevoelens in mensen los maakt. En daarmee werd het boek heel bedrukkend en kwam het heel dichtbij. Want wat zou jij doen in het geval het jou overkomt? Ik heb daar geen antwoord op en eigenlijk wil ik het niet weten ook. Maar het heeft mij wel een aantal dagen bezig gehouden. En dat heeft Thiesler knap gedaan!

Januari 2011