Boek der zielen - Glen Cooper (2011) ***
Vermakelijk, niet echt spannend


In de boeken van de geheime Bibliotheek der doden is het lot van iedereen vastgelegd tot 2027. Wat staat de mensheid dan te wachten en waarom mist er een boek? 09.02.2027 Het einde der dagen is aangekondigd. Alleen een handjevol mensen weet van het bestaan van de Bibliotheek der doden. Maar de Bibliotheek is niet compleet: een boek, dat de sleutel tot het grootste geheim allertijden vormt, mist. Voormalig FBI-agent Will Piper probeert in opdracht van de stervende Henry Spence het missende boek in handen te krijgen. Dit boek moet antwoord geven op de vraag van Henry, waarom de Bibliotheek stopt bij het jaar 2027. Wat gebeurt er dan met de wereld? Will ontdekt hoe dit exemplaar is verdwenen, en ook dat het een grote inspiratie voor Calvijn, Nostradamus en Shakespeare heeft gevormd. Maar vanuit de hoogste regionen van de Amerikaanse macht wordt er op hem en zijn geliefden gejaagd, opdat de gevaarlijke waarheid over het lot van de wereld niet zal uitkomen.

In het Boek der zielen gaat het verhaal verder waar het Boek der doden is geëindigd. Voormalig FBI-agent Will Piper wordt gecharterd door Henry Spence om naar Londen te gaan waar het ontbrekende boek uit de Bibliotheek der doden wordt geveild. Spence is ernstig ziek weet dankzij de bibliotheek wat zijn sterfdatum is, maar wil voordat hij overlijdt weten wat er met de wereld gebeurt na 09.02.2027.
Piper verveelt zich als ex-agent thuis en is vrij makkelijk over te halen. Waarmee hij de afspraken schendt die met hem gemaakt zijn aan het eind van het eerste deel en hij zijn familie in gevaar brengt.

Waar het eerste deel verrassend was vanwege de humoristische invalshoek, is dit deel wel vermakelijk, maar ook meer van hetzelfde. De basis waarop Piper begint met zijn speurtocht in een oud landhuis is simpel en wat vergezocht. Het geeft Cooper aanleiding om Shakespeare, Calvijn en Nostradamus te verbinden met het boek.  Afwisselend verspringt het verhaal van de speurtocht in het heden naar de verblijfsgeschiedenis van het boek in het verleden. Vermakelijk gevonden maar niet echt spannend.

Ook Operatie Helpende Hand, de reden waarom de Amerikaanse Overheid er alles voor over heeft om het bestaan van de bibliotheek geheim te houden, is een te smalle basis om geloofwaardig te zijn.  Gelukkig heeft Cooper een vlotte en humoristische manier van schrijven wat maakt dat ondanks bovenstaande kanttekening het boek toch de moeite van het lezen waard is. Het verhaal gaat in een redelijke vaart naar een einde met een knipoog! Voor degenen die nog aan de boeken moet beginnen: doen maar lees voor je eigen plezier de boeken wel in de juiste volgorde!

augustus 2011