De geheime boekenclub - Gayle Lynds (2010) ***

De beruchte gouden bibliotheek van Ivan de Verschrikkelijke is 500 jaar geleden verdwenen, maar één boek, het boek der spionnen, vindt plots zijn weg naar de openbaarheid. Speciaal agent van de CIA Tucker Andersen wordt bij de zaak betrokken omdat zijn goede vriend Jonathan Ryder een verband met een terroristische dreiging ontdekt. Jonathan Ryder wordt doodgeschoten als hij Tucker wil vertellen wat hij ontdekt heeft. Samen met Judd Ryder (de zoon van Jonathan) probeert Tucker erachter te komen wat de terroristische dreiging inhoudt. Ze komen tot de conclusie dat ze op zoek moeten naar de gouden bibliotheek. Historica Eva Blake zit een gevangenisstraf uit vanwege het doodrijden van haar man Charles. In ruil voor strafvermindering  helpt Eva om de bibliotheek te lokaliseren. Redelijk snel ontdekt ze dat haar man Charles nog leeft. Zijn in scène gezette dood is onlosmakelijk verbonden met de gouden bibliotheek. Wat volgt is een spannende zoektocht inclusief (dodelijke) achtervolging door heel Europa.

Het verhaal in het boek loopt als een trein. De wendingen en opeenvolgende uitschakelingen van mensen die mogelijk iets weten volgen elkaar snel op. In dat opzicht is het een pageturner. Maar als lezer moet je wel wennen aan de gedetailleerdheid van de zinnen van Gayle Lynds. Ze gaf mij vaak het gevoel alsof ze haar verhaal te mooi wilde vertellen.
Ook de geloofwaardigheid van de geheime boekenclub vond ik een hobbel om te nemen. Het selecte gezelschap van rijke oudere mannen die lid zijn van de geheime boekenclub heeft een passie voor oude, luxe in leer gebonden boeken, het liefst ingelegd met goud en diamanten. Ze dagen elkaar uit met citaten uit boeken, citaten van veelal Griekse filosofen zoals bijvoorbeeld Plato of citaten uit de tijd van Julius Caesar. Ze vinden ook allemaal een bepaalde rust in het omringd zijn door boeken. Het boek suggereert dat de passie voor boeken hen met elkaar bindt. Maar als je naar hun behoefte aan macht en geld kijkt, die de mannen hebben gekregen dankzij het lidmaatschap van de geheime boekenclub, dan komt dat logischer over dan de liefde voor boeken. En deze behoefte komt niet voldoende uit de verf in dit boek.

De toevoeging van een huurmoordenaar die zelf de regel hanteert  dat hij alleen mensen doodt die niet meer mogen ademen, was de volgende hobbel in het boek. De criteria bepaalt hij, niet zijn klant. Hoe leuk gevonden ook, deze toevoeging aan het boek onderbouwt mijn conclusie dat Lynds haar verhaal te gedetailleerd en uitgebreid wil vertellen. En dat komt niet ten goede aan het verhaal.  Hetzelfde geldt ook voor de inzage in het huwelijk van de directeur van de geheime boekenclub. Erg gedetailleerd beschreven en ik bleef achter met de vraag ‘waarom moet ik dit weten? ‘. Een vraag die ik niet beantwoord heb gekregen.

Tot slot: hoe waarschijnlijk is het dat drie onervaren agenten op een eiland 50 getrainde en bewapende lijfwachten aan kunnen, een gebouw binnen weten te dringen en dan ook nog de mensen weten te redden? Dat doet denken aan Ian Fleming’s James Bond of Robert Ludlum’s Jason Bourne. Dankzij de vaart in het boek en de spannende achtervolging wil ik dit boek dan toch van harte aanraden aan de mensen die van dat genre houden.

Oktober 2010