Anja Feliers -  Verleid me (2010) **

Na een ogenschijnlijk losstaande proloog waarin Nanou op het Vlaamse boekenbal een confrontatie heeft met medeschrijfster Elle Mariën gaan Nanou en Thomas in deel 1 van het boek op vakantie naar Frankrijk. Ze worstelen beiden met hun gevoel omtrent het verlies van hun dochtertje Isa, die door een ongeval om het leven is gekomen. Aangekomen bij de villa die ze gehuurd hebben, voelt Nanou zich enorm aangetrokken tot tuinman Maxim.
Het begin van de - op de achterkant van het boek beloofde- affaire tussen Maxim en Nanou is onlogisch en ongeloofwaardig. Nadat Nanou na een val een hersenschudding oploopt en half bewusteloos en met knallende hoofdpijn in bed ligt, dringt Maxim zich aan haar op en is de affaire een feit. Of toch niet? Nanou weet het namelijk niet meer zeker. Het kan ook Thomas haar man geweest zijn. En waar elk weldenkend mens toch echt vraagtekens over de vrijwilligheid van de instemming van Nanou kan zetten, laat Nanou zich als een mak schaap meeslepen in een affaire. Ze is echter wel een schaap dat haar daden in gedachten uitgebreid analyseert, overweegt, en al die gedachten tot in den treuren herhaalt om te besluiten niet verder te gaan met de affaire en dan vervolgens gewoon verder gaat met wat Maxim van plan is. Ook de verklaring van Maxim dat de in de villa aanwezige camera’s uit zijn en alleen aanstaan ter beveiliging als de villa niet verhuurd is, slikt ze voor zoete koek!
Ondertussen is Thomas eigenlijk geen haar beter. Hij ontmoet zijn ex-vriendin die toevallig in Nice is op het moment dat Thomas ook in dat deel van Frankrijk vakantie heeft. Een ex-vriendin die hem toevallig op dat moment een geheim wil onthullen en ook toevallig enorm veranderd lijkt te zijn van een enorme egocentrische bitch in een aantrekkelijke persoonlijkheid waar Thomas goed mee kan praten. Tot zover is het boek qua spanning eerder een chicklit dan een thriller te noemen.
In het 2e deel van het boek gebeurt er dan eindelijk iets. Nanou wordt gechanteerd met haar affaire door iemand die uiteindelijk een bekende van haar is. En dan wordt haar leven met Thomas in het voortbestaan bedreigd.

Jammer genoeg ontgroeit Nanou het niveau ‘mak schaap met veel zich herhalende gedachten’ de rest van het boek geen moment. Dat gaat hier en daar ten koste van de spanning. Tegelijkertijd is de naïviteit die Thomas tentoonspreidt tenenkrommend. Desalniettemin schrijft Feliers op een vlotte manier zodat het verhaal toch ook weer zeer snel weg leest. Feliers probeert alle draadjes die ze in het boek spant wel tot een samenhangende ontknoping te leiden. Helaas lukt dat niet met alle draadjes. De lezer kan de ontknoping al van heinde en ver aan zien komen. Dat moedigt het snelle lezen wel weer aan, want heb je als lezer het einde goed voorzien? Het slot van het boek voelde uiteindelijk toch weer aan als een echte chicklit. Voor mensen die zowel van chicklits als van thrillers houden wil ik het boek zeker aanraden. Zij hebben er een leuk boek aan. Maar voor mensen die vooral spanning in het boek zoeken, zeg ik: vooral niet doen.

Januari 2011