Peter Buwalda - Bonita Avenue (roman) (2010) *****
Caleidoscopische zedenroman

Bonita Avenue is een roman waarin veel gezegd wordt, maar nog meer wordt verzwegen. Tegenover elkaar. Tegenover zichzelf. Maar ook tegenover de lezer. Een lezer die na 543 bladzijden achterblijft met een leeg gevoel. Een gevoel alsof het verhaal langer is dan de bladzijden. Wat tekenend is voor de meeslependheid van Buwalda’s schrijven.

Het verhaal draait om rector-magnificus Siem Sigerius, de voormalige topjudoka en briljant wiskundige heeft zich nu al enkele jaren toegelegd aan de Twentse Universiteit Tubantia. Dezelfde universiteit waar zijn jongste stiefdochter en haar vriendje studeren. Joni is een echte vrijbuiter en houdt er zo haar eigen – geheime – leven op na, hierin gesteund door de getormenteerde Aaron, die in zijn latere leven lijdt onder psychoses. Het is een van zijn psychoses die het verhaal voor de lezer op gang brengt, waar het allemaal mee begint. En vanaf dat moment nemen Aaron en Buwalda de lezer mee in de familiegeschiedenis van de Sigerius’ en de verwikkelingen naar en door het nu.

Maar ze logen allemaal in die boerderij.

Vanaf de eerste pagina knalt een literair vuurwerk op de lezer af. Buwalda geeft de lezer geen adem maar raast in nietsontziende vaart naar de laatste bladzijde van de lijvige roman. En in geen zin is te lezen dat Buwalda een debutant is, vakmanschap is hem gegeven. Zonder de draad van de vele verhaallijnen te verliezen wisselt Buwalda eenvoudig van perspectief. Hierdoor komen de generaties lijnrecht tegenover elkaar te staan in deze zedenschets van de moderne maatschappij.

Want wat weten we van elkaar?

Wat valt er meer te zeggen zonder de plot van Bonita Avenue uit de schaduw te tillen. Wat val er meer te zeggen over dit meesterlijke debuut dan dat Buwalda hoge verwachtingen schept voor een tweede roman. Kan hij deze waarmaken? Maar waarom zou hier aan getwijfeld moeten worden? Zo ja, dan is Nederland een grote schrijver rijker! Lezen!