Jaume Cabré (2010) - Edelachtbare ****
Rechterlijke dwaling

Don Rafel Massó i Pujades president van het Koninklijk Gerechtshof – gevreesd en niet gerespecteerd; dat weet hij – maar hij is oppermachtig. Tot zijn verleden hem onherroepelijk bij zich roept. 1799 – Tegen de eeuwwisseling vecht Don Rafel tegen zijn ondergang.

Don Rafel – opgeklommen door de juiste konten te kussen, gaat zich ten onder aan zijn lusten en pronkt met zijn macht. Tot de moord op de ‘Nachtegaal van Orléans’ en de arrestatie van een jongeman. Compromitterende teksten in zijn bezit brengen de ‘edelachtbare’ in lastig parket – wat volgt is een listig spel waarin geen van de spelers zijn rol kent. Vanuit verschillende personen en lagen van de Barcelonese bevolking duik je onder de gepoederde pruik van Don Rafel, en graaf je de valkuil van zijn verleden.

Cabré trekt je met wervelend proza de 18e eeuw in – beeldend beschrijft hij ieder steegje in het Barcelona van Don Rafel. Een paginalange reis door de dikke mist brengt je in de vochtige donkere kelder waar de zondebok zit. Schrijnend zijn de pagina’s waarin de bewaker zorgt voor de jongen. Met bijtend sarcasme schetst hij het vrome gedweep van de hoge dames – en de dure lusten van hun mannen. Het gekonkel tussen de machthebbers is tijdloos – falen is menselijk; maar o zo vermakelijk!

Jaume Cabré brengt de 18e eeuw tot leven met een stinkende moordzaak, een ontspoorde rechter en een lijk in de kast. Gebracht met accuratesse en weet van de tijd – maar met valkuilen vol ironie.

Ego te absolvo a peccatis tuis. In nomine Patris, et Filii et Spiritu Sancti. Amen.