naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z  
Zwaarmoedige verhalen voor bij de centrale verwarming - Heere Heeresma **** (1973 / 2007)
Doorbrekende zonnestralen

Heere Heeresma werd dit jaar vijfenzeventig. Hij staat bekend als een eigenzinnig, wat tegendraads man, die zowel poëzie, literaire porno als literatuur pur sang op zijn naam heeft staan. Uitgeverij De Arbeiderspers brengt een klassiek geworden verhalenbundel opnieuw uit. Het kleinood draagt de titel Zwaarmoedige verhalen voor bij de centrale verwarming en stamt oorspronkelijk uit 1973.

De titel geeft al een impressie van de inhoud. Zwaarmoedige verhalen, vijf in totaal, waar de uitzichtloosheid, de depressie of de dood doorheen schemert. En bij de centrale verwarming: niet onmiddellijk de associatie voor warm, gezellig, huiselijk, sfeervol. Maar het is niet al kommer en kwel! Ondanks het overheersende grijs schemert in elk verhaal het zonlicht door en net zoals in de natuur geeft dat prachtige effecten. Het eerste verhaal gaat over een oude man. Hij is niet rijk maar hij haalt zijn geluk uit eenvoudige dingen, zoals, u leest het goed, een warme kroket in een snackbar. Op een koude avond komt hij drie opgeschoten lulhannesen tegen. Ze ontfutselen hem zijn oude jas en dat is het begin van het einde. Het tweede verhaal heeft meneer Frits en juffrouw Lenie als hoofdpersonages. Meneer Frits struint de donkere straten af op zoek naar vrouwelijk schoon. Daar komt hij toevallig juffrouw Lenie tegen. Juffrouw Lenie werkt op zijn kantoor en hij moet zijn hiërarchisch overwicht zien te houden in moeilijke omstandigheden. In verhaal nummer drie vinden we Anna, een geschoolde boerendochter, die in haar flat vecht tegen pleinvrees en depressie. Ze slikt veel te veel pillen en heeft gelukkig een buurvrouw die haar boodschappen doet. En een aangemeerde zeeman vindt het met tegenzin goed dat zijn vrouw de kost verdient als muzikante in het vierde verhaal. Zelf werkt hij in een soort fabriek, maar daar is hij niet geliefd. Dat komt misschien omdat hij respect afdwingt met zijn vuisten. Op een dag neemt hij ontslag, maar vindt het toch moeilijk om dat tegen zijn vrouw te vertellen. Dus moet hij zich eerst wat moed indrinken. Het laatste verhaal is wel het meest grappige. Een handelaar in serviesgoed besluit op een goede morgen om de boel de boel te laten en in plaats daarvan een roeiboot te huren. Hij peddelt lekker een kanaal op, verliest de tijd uit het oog en ontmoet een uit de kluiten gewassen postbode. Het gaat er eerst gemoedelijk aan toe tussen die twee, tot een zakmes-met-herinneringen onherstelbaar beschadigd wordt. De afwikkeling van dit verhaal doet je hardop schaterlachen.

Verhalen, het zijn de snoepjes onder de literatuur. Je hebt niet zo verschrikkelijk veel tijd nodig om ze te lezen, en ze zijn dus uitermate geschikt voor dat lekkere halfuurtje in bad, die vervelende wachttijd bij de dokter of dat gestolen kwartier op het kerstfeest van je schoonmoeder. Het formaat van Zwaarmoedige verhalen bij de centrale verwarming ondersteunt deze mogelijkheden. Het is klein, compact en voorzien van een prachtig, zwaarmoedige cover: een bijna gezonken roeiboot. Het boekwerkje past perfect in een tas en kan zo overal mee naartoe. Daarnaast is het gewoon een onderhoudend nog steeds actueel (ondanks zijn vierendertig jaren) brokje Nederlandse literatuur.