Charles den
Tex werd in 1952 geboren in Camberwell, Australië. Toen hij
vijf jaar oud was besloten zijn ouders terug te keren naar Nederland.
Hij ging in Leiden naar de middelbare school en bezocht daarna de
Foto- en Filmacademie in Londen. Vervolgens werkte hij als leraar
Engels in Parijs.
In 1978 keerde hij terug naar Nederland en na een periode van bezinning
en studie begon hij als reclametekstschrijver. De volgende stap
in zijn carrière was 'bedrijfsadviseur', anno 2008 is hij
nog steeds als zodanig werkzaam en heeft inmiddels dus ongeveer
25 jaar ervaring in het bedrijfsleven.
Het zal dan ook geen verwondering wekken dat zijn boeken zich in
de wereld van de multinationals en het bedrijfsleven afspelen. In
1992 begon hij aan zijn eerste boek ‘Dump’ dat echter
pas in 1995 verscheen. Het boek is oorspronkelijk in het Engels
geschreven. Een uitgever in Engeland leek interesse te hebben, maar
meldde na een half jaar dat thrillers niet in hun fonds zaten. In
Nederland vond den Tex wel een uitgever en uiteindelijk heeft zijn
broer, die vertaler is, de Nederlandse vertaling verzorgd ('Ik kon
het echt niet meer, al van het idee werd ik moedeloos'). Dit eerste
boek werd meteen met drie sterren beloond door de VN thrillergids
en kreeg een nominatie voor de Gouden Strop. Anno 2008 heeft Charles
den Tex 9 thrillers geschreven waarvan vijf genomineerd zijn voor
‘De Gouden Strop’. Met ‘Schijn van kans’
(2002) won hij deze prijs. Zijn boeken worden ook door de VN thrillergids
met mooie sterren beloond. De auteur kreeg 4 keer 3 sterren en 3
keer 4 sterren. Zijn voorlaatste boek ‘De macht van meneer Miller’
kreeg 5 sterren, het maximale aantal.
Op basis van zijn uitgebreide ervaring in het bedrijfsleven heeft
Charles den Tex een eigen subgenre ontwikkeld: de bedrijfsthriller.
Hij combineert een natuurlijke vertelstijl met intelligente, spannende
plots. In de pers zijn zijn boeken vergeleken met die van John Grisham,
Michael Crighton en Michael Ridpath.
In een interviewin 1998 met Vrij Nederland zegt de auteur: ‘Schrijver?
Dat valt nog steeds in de categorie hobby. Mijn beroep is communicatie-
en organisatieadviseur, waar ik niet voor gestudeerd heb: ik ben
‘selfmade’. Ik ben begonnen in de reclame en ik schrijf
nog steeds voor bedrijven, jaarverslagen en zo. Daar heb ik het
nogal druk mee. Zo druk dat ik geen tijd heb om in vrije uurtjes
aan een thriller te werken. Als ik een boek schrijf, neem ik een
paar maandjes vrij. ‘
Ondertussen leven we in 2008 en de site van Charles den Tex leert
dat hij nog steeds actief is als bedrijfsadviseur.
‘Ik heb feeling met het bedrijfsleven. Dus ook een idee hoe
mensen in bedrijven doen. In zo’n verhaal chargeer je sommige
dingen een beetje, maar ik heb van mezelf wel het idee dat ik zoveel
van het bedrijfsleven weet dat ik kan bepalen wat ik chargeer.’
Zijn boek ‘Dump’ schreef hij in 1992 en sommigen vonden
het thema 'het dumpen van chemisch afval in Somalië, nogal
overtrokken. Maar in 1996 haalde het dumpen van chemisch afval in
ontwikkelingslanden opeens de pers. De auteur had blijkbaar een
vooruitziende blik.
In 'Code 39' komt Stegger naar voren als personage. In het boek
wordt beweerd dat Stegger zo goed is omdat hij ‘bij elk bedrijf
dat hij bezoekt, intuïtief de pikorde binnen het bedrijf aanvoelt’.
‘Ik ken dat soort mensen. Dat is precies wat een goede verkoper
kenmerkt: hij weet intuïtief of hij, zoals dat in bedrijfstaal
heet, met een ‘beslisser’ aan tafel zit of niet. Voor
een verkoper is dat cruciaal, omdat hij anders dagen spendeert aan
mensen die geen beslissingsbevoegdheid hebben of zelfs niet in de
buurt daarvan komen.'
Hoe brengt Charles den Tex spanning in zijn boeken? ‘Om te
beginnen denk ik daar nooit over na. Als ik het idee heb, dan ga
ik schrijven. Ik denk altijd dat het vanzelf spannend wordt door
een herkenbaar mens in een herkenbare werksituatie op te laten lopen
tegen machinaties en intriges. En wel zo dat die mens eigenlijk
niet zo gek veel keus heeft: hij raakt erin verzeild, wat spannend
is, en moet dus ook wat gaan doen. Ik houd niet van spionnen en
supermannen, dat soort spanning. Als je mensen heldendaden laat
plegen, krijg je van die supermensen die je tien keer een kogel
door het lijf kunt schieten en die dan nog niet doodgaan. Daarom
heb je andere mensen om het personage heen nodig die een deel van
de klus opknappen.'
In een aantal boeken van Den Tex speelt het verhaal zich ver weg
van Nederland af. 'Dat heeft te maken met het bedrijfsleven. De
echte goede deals worden elders afgesloten.’
Heeft Charles den Tex favoriete auteurs? ‘Ik ben begonnen
met Desmond Bagley, Hammond Innes en daarna Nevil Shute. Dat zijn
mijn voorbeelden.’
Charles den Tex is 5 jaar lang voorzitter geweest van het Genootschap
van Nederlandstalige Misdaadauteurs. Vanuit die hoedanigheid heeft
hij zich ingezet voor de promotie van de Nederlandstalige misdaadroman.
Zijn boek ‘Claim’ is in 2000 verfilmd door 'Lagestee
Film'. Voor het scenario tekenden Dick maas en Gerard Soeteman.
Opnames vonden plaats in Buenos Aires en Rotterdam.
Naast misdaadromans heeft de auteur een boek geschreven getiteld
‘Van aai-instrument tot zwaluwstaarten’, het jargon
van adviseurs, een geannoteerd woordenboek van het Nederlandse adivseursjargon.
Zijn misdaadroman ‘De macht van meneer Miller’
verscheen in 2005. De recensente van 'De Volkskrant' was laaiend
enthousiast. Ook in dit boek wordt de wereld van de multinational
beschreven. Deze keer in combinatie met high-tech informatietechnologie.
Een enorm spannend boek, dat door zijn thematiek bijna 'on-Nederlands'
aandoet. 'Cel' verschijnt over enkele dagen. Wat gaat die boek doen bij de recensenten... Hooggespannen verwahtingen.... |